De boekhoudafdelingen van bedrijven die producten vervaardigen, maken onderscheid tussen directe en indirecte loonkosten op hun balans. Directe arbeidskosten zijn rechtstreeks gekoppeld aan productie, terwijl indirecte arbeidskosten die kosten die een meer ondersteunende of ondersteunende functie dienen.
Identificatie
Per definitie zijn directe arbeidskosten uitgaven die rechtstreeks betrekking hebben op de omzetting van grondstoffen in een afgewerkt product. In tegenstelling hiermee zijn indirecte arbeidskosten alle andere arbeidskosten buiten het productieproces.
Soorten directe arbeidskosten
Directe arbeidskosten kunnen bestaan uit lonen van fabrieksarbeiders, ingenieurs, kwaliteitscontrole, machinebedieners, mensen die grondstoffen leveren en andere productiegerelateerde werknemers. Directe arbeidskosten worden meestal als variabele kosten beschouwd.
Soorten indirecte loonkosten
Conciërges, onderhoudsmedewerkers, voorraadkamerbegeleiders, verkopers, secretaresses en marketingmedewerkers worden als indirecte arbeidskrachten beschouwd. Ze ondersteunen het productieproces maar hebben geen directe invloed op de productie.
Betekenis
Bedrijven maken een onderscheid tussen directe en indirecte arbeidskosten, zodat ze de efficiëntie of productiviteit van hun werknemers kunnen meten, wat inhoudt dat moet worden gekeken hoe lang het gemiddeld een werknemer kost om één eenheid te produceren, volgens het artikel "Toewijzing van directe arbeid" bij Internalaccounting.com. Er kunnen dan maatregelen worden genomen om de productiviteit te verbeteren als deze onder het streefniveau komt.
overwegingen
Directe arbeidskosten worden ook gebruikt om de kosten van verkochte goederen te berekenen, wat een van de belangrijkste kosten voor een fabrikant is. Indirecte uitgaven worden over het algemeen gerapporteerd door afzonderlijke afdelingen.Het scheiden van de twee soorten arbeidskosten kan helpen bepalen waar, indien aanwezig, misbruik of verkeerde toewijzing van middelen heeft plaatsgevonden.
