De ethiek van de gezondheidsadministratie is een belangrijk (maar vaak over het hoofd gezien) onderwerp. Onethisch gedrag van zorgverleners kan leiden tot juridische en reputatiekosten voor het ziekenhuis waar ze werken, wat betekent dat ethisch gedrag uiteindelijk in het belang van het ziekenhuis is. Voordat ze ethisch gedrag kunnen toepassen, moeten zorgbeheerders weten waar het bij de gezondheidsethiek om gaat.
Organisatiecultuur
Zorgethiek begint bij de organisatiecultuur. Als een organisatiecultuur gebaseerd is op kortere wegneming en vriendjespolitiek, zal die cultuur uiteindelijk deel gaan uitmaken van het dagelijkse leven in het ziekenhuis. Vriendjespolitiek bestaat wanneer bestuurders hun eigen belangen boven die van de organisatie stellen en het kantoor beginnen te zien als een middel om voordelen voor hun vrienden te verkrijgen. Als vriendjespolitiek bestaat in een ziekenhuis, kunnen artsen en andere professionals om politieke redenen worden ingehuurd in plaats van om vaardigheden die kunnen resulteren in een slechte dienstverlening. Een over het algemeen luie organisatiecultuur kan resulteren in een ziekenhuis waar bijvoorbeeld apparatuur voor de behandeling van kanker niet goed wordt onderhouden. Dit kan leiden tot onnodig verlies van mensenlevens.
Kostenbesparende problemen
Veel ziekenhuizen zijn particuliere bedrijfsentiteiten. Privé-ziekenhuizen, zoals alle bedrijven, streven vanzelfsprekend naar maximalisatie van de winst. Kostenminimalisatie is een logisch gevolg van winstmaximalisatie: kosten minimaliseren winst en minder kosten betekenen hogere winst. Deze mentaliteit kan echter tot problemen leiden als deze te ver wordt doorgevoerd. Een onderdeel van de taak van een arts is om alles te doen wat binnen zijn macht ligt om patiënten in leven te houden. Omdat artsen de beste middelen nodig hebben om dit werk te doen, verraden ziekenhuizen die kosten besparen door budgetten te verlagen voor de noodzakelijke middelen, effectief hun patiënten. Dit gedrag is hoogst onethisch.
Behandeling van werknemers
De behandeling van werknemers in ziekenhuizen kan een ethische kwestie worden. Volgens een rapport van het National Institute of Health kan verbaal geweld tegen verpleegkundigen een serieus probleem zijn. Andere medewerkers in de gezondheidszorg, zoals receptionisten, worden vaak gevraagd om heel lange uren te werken voor weinig loon. Artsen, terwijl ze extreem goed worden gecompenseerd, werken vaak "op afroep", wat betekent dat van hen wordt verwacht dat ze op korte termijn op het werk komen wanneer ze nodig zijn. Wanneer het ziekenhuispersoneel te ver wordt geschoven, wordt het een ethische kwestie waarvoor de administratie verantwoordelijk is.
Behandeling van patiënten
De behandeling van patiënten is niet alleen een probleem voor artsen en verpleegkundigen. Het is ook een zorg voor zorgbeheerders, die beleid hebben opgesteld over hoe om te gaan met patiënten. Buitengewoon lange wachttijden kunnen een ethische kwestie worden wanneer personeelstekorten het gevolg zijn van bestuurlijke verwaarlozing. Verbale mishandeling van patiënten is een ethische kwestie voor personeel en administratie, aangezien het voor een deel de taak van het bestuur is om met onethische mensen om te gaan. Soms is de administratie ethisch en juridisch verantwoordelijk voor medische wanpraktijken; wanpraktijken als gevolg van verouderde apparatuur, bijvoorbeeld, is de schuld van de administratie in plaats van artsen.
