Kapitaalbegroting is een van de vele instrumenten die door banken worden gebruikt om beleggingen te kiezen die het hoogste rendement opleveren. Het beoordeelt de potentiële winstgevendheid van voorgestelde investeringen. Het bankwezen kent markt-, krediet- en operationele risico's die sterk gereguleerd zijn.Elke investeringsbeslissing van banken moet daarom rekening houden met deze en andere factoren in het kapitaalbudgetteringsproces.
Wat is Capital Budgeting?
Banken en andere organisaties hebben op elk moment een beperkt kapitaal beschikbaar. Capital budgeting is erop gericht om het beschikbare kapitaal zo goed mogelijk te gebruiken om het rendement te maximaliseren. Het bankwezen heeft tal van investeringsmogelijkheden omdat andere soorten organisaties met beoordelingen van kapitaalbegrotingen naar de banken komen voor financiering. Net als elke andere onderneming moet de bank de haalbaarheid van elk voorstel beoordelen door de huidige nettowaarde, het risico en de terugverdientijd van de voorgestelde investering te analyseren.
Netto contante waarde
Beleggingsbeslissingen maken gebruik van de netto contante waarde om kasstromen te identificeren aan de hand van de kostprijs van de investering uit de som van de aanwezige contante geldstromen. Als de bank een voorgestelde investering met een positieve NPV heeft, zal de bank de investering aantrekkelijk vinden en de specifieke kenmerken van de investering verder analyseren. NPV houdt alleen rekening met de waarde van toekomstige kasstromen in de dollars van vandaag. Daarom is NPV geen volledig hulpmiddel voor het analyseren van de risico's die gepaard gaan met investeringen. Banken zullen NPV doorgaans gebruiken om een eerste beoordeling te maken van een investering, maar niet om uiteindelijk beleggingsbeslissingen te nemen.
Risico
Risicobeoordeling is een van de belangrijkste instrumenten bij het budgetteren van kapitaal. Banken moeten risico's goed inschatten vanwege de vele factoren die het succes van een investering kunnen beïnvloeden. De door banken toegepaste risicomaatstaf moet rekening houden met de verschillende activa, divisies en producten die de bank momenteel aanhoudt. Hoewel elke investering een individueel risicoprofiel heeft, kan de combinatie van de risico's van alle bankeninvesteringen helpen om het algehele risicoprofiel van de bank te verminderen.
Terugbetalingsperiode
De terugverdientijd voor de meeste projecten buiten het bankwezen ligt ergens tussen één en tien jaar. Openbare projecten hebben vaak zelfs langere terugverdientijden. Het merendeel van de investeringen die een bank doet, hebben ook lange terugverdientijden. Hypotheken, langlopende projecten en langlopende obligaties aangeboden door banken hebben doorgaans terugverdientijden van 10 of meer jaar. Hoewel deze investeringen in de loop van de tijd inkomsten voor de bank genereren, willen banken ook andere kortetermijninvesteringen overwegen die een hoger rendement bieden als onderdeel van de totale kapitaalbegroting van de bank.