De wereldeconomie van vandaag is een Gordiaanse knoop, een volledig verwarde groep strengen die eindeloos met elkaar verweven zijn. Multinationale ondernemingen zijn een natuurlijk gevolg van deze economische omgeving en zijn een hoofdbestanddeel van de Amerikaanse zakenwereld geworden. Multinationale ondernemingen met een meerderheidsaandeel in handen van de VS hebben in 2014 bijna 6,5 miljoen werknemers in dienst en dat aantal neemt doorgaans elk jaar toe. Hoewel deze bedrijven een aanzienlijk deel van de economische macht van de Verenigde Staten kunnen opeisen, zijn er duidelijke nadelen aan deze situatie. Het creëren van banen en welvaart is goed, maar de sociale en milieukosten kunnen extreem zijn.
Milieueffecten
Een natuurlijk voordeel dat multinationals hebben, is het vermogen om goederen te produceren met behulp van de minst dure methoden die wereldwijd mogelijk zijn. Met weinig banden met een politieke entiteit staat hun verlangen om goedkoop en efficiënt te werken vaak op gespannen voet met degelijke milieupraktijken. Met hun economisch belang voor hun gastland bevinden ze zich vaak in een machtspositie wanneer ze lobbyen voor gunstige milieuregels die de winst boven de natuur bevorderen. Als gastlanden een economisch nadeel ondervinden, kan hun wens om meer inkomsten te genereren, hun noodzaak om de milieueffecten te reguleren negeren.
Breng prijzen in rekening
Een unieke manier waarop multinationale ondernemingen hun winstmarge kunnen vergroten, is door verrekenprijzen. Het doel van deze praktijk is om hun belastingverplichtingen in die landen te verlagen die mogelijk een hoger belastingtarief voor hun producten hebben en hun aansprakelijkheid te verhogen in landen met een lager belastingtarief. Ze doen dit door gedeeltelijk afgewerkte goederen en componenten tussen verschillende fabrieken in verschillende landen te verzenden. Overdracht van dure goederen uit landen met een hoog belastingtarief zorgt ervoor dat hun bedrijfsresultaat er gezonder uitziet terwijl goederen tegen een lagere prijs worden overgebracht naar markten met een lager belastingtarief, waardoor hun definitieve belastingaanslag afneemt. Het resultaat is dat twee of meer verschillende landen waardevolle belastinginkomsten verliezen vanwege financiële achterpoortjes in de belastingwetgeving.
Sociale en culturele impact
Het toenemende aantal multinationals creëert een soort homogenisatie-effect, waardoor veel van de wereld er hetzelfde uitziet en verschillende landen hun identiteit verliezen. Dit proces, bekend als "McDonaldization", zorgt ervoor dat steeds meer delen van de wereld er precies zo uitzien als elk ander deel. Deze standaardisering van de detailhandel drijft kleine bedrijven zoals lokale ambachtslieden, de regionale keuken en andere kleine bedrijven, waardoor de straten in Tokio en Londen er ongeveer hetzelfde uitzien als die in Chicago of Orlando.
Werknemer-uitbuiting
Omdat winst het primaire doel is en de wereld als hun omgeving, kunnen multinationale ondernemingen het zich veroorloven om te kiezen wanneer het gaat om het vinden van regeringen die arbeidswetgeving vaststellen die hun bedrijf ten goede komt boven de werknemers. Hun hoofdkantoor bevindt zich misschien in een land met strenge arbeidswetgeving, maar ze zijn vrij om fabrieken in economische woestijnen op te zetten waar mensen graag voor een cent per dag willen werken. Deze werknemers hebben de neiging laaggeschoold te zijn, wat resulteert in een algemeen kwaliteitsverlies in de productlijn. Ook bouwen bedrijven meestal in landen zonder strikte gezondheids- en veiligheidswetten, wat bijdraagt aan de sociale achteruitgang van gastlanden.
Economische onzekerheid
Omdat ze niet gebonden zijn aan een bepaald land, hebben multinationals misschien geen reden om zich loyaal te voelen tegenover het ene land boven het andere, wat economische onzekerheid creëert, zowel voor de werknemers als voor de gemeenschap waarin zij hun productie baseren. Als wetten veranderen en een multinational vindt dat het dezelfde goederen elders kan produceren voor een fractie van de kosten, hebben ze geen goede reden om hun oorspronkelijke fabriek te behouden. Deze bedrijven kunnen overzeese banen verzenden naar waar ze hun producten goedkoper kunnen bouwen, waardoor sommige gemeenschappen financieel verwoest kunnen raken.
