Bruto werkkapitaal versus netto werkkapitaal

Inhoudsopgave:

Anonim

Bedrijven moeten over voldoende werkkapitaal beschikken om hun activiteiten te ondersteunen en te groeien. De hoeveelheid werkkapitaal is een belangrijke indicator voor de financiële gezondheid van een bedrijf. Het begrijpen van de aard van werkkapitaal en het gebruik ervan is een belangrijke vaardigheid voor alle bedrijfsmanagers.

Bruto werkkapitaal

Bruto werkkapitaal is het totale bedrag van de vlottende activa van een bedrijf.Het omvat contanten, debiteuren, inventaris en kortetermijninvesteringen. Verplichtingen zijn niet opgenomen in deze berekening, dus bruto werkkapitaal biedt slechts een beperkte beschrijving van de financiële status van een bedrijf.

Netto werkkapitaal

Netto werkkapitaal is een meer accurate en volledige maatstaf voor de liquiditeit van een bedrijf. Het wordt berekend door de vlottende activa van het bedrijf - contanten, kortetermijnbeleggingen, debiteuren en voorraden - bij elkaar op te tellen en alle kortlopende verplichtingen af ​​te trekken. (Werkkapitaalratio = vlottende activa minus kortlopende verplichtingen) Voorbeelden van posten in kortlopende schulden zijn: crediteuren, klantendeposito's, kortlopende leningen, te betalen rente, belastingen, lopende vervaldagen van langlopende schulden en alle overige schulden binnen één jaar.

Hoewel het netto werkkapitaal een dollarbedrag is en belangrijk om te volgen, vertelt de verhouding van vlottende activa en kortlopende verplichtingen meer over de liquiditeitstoestand van een bedrijf.

Het belang van de werkkapitaalverhouding

De cashflowcyclus van een onderneming, van voorraad tot vorderingen tot geld, is niet altijd stabiel en perfect. Managers kunnen nooit helemaal zeker zijn dat ze consequent genoeg contant geld hebben om hun rekeningen te betalen. Anderzijds zijn de bedragen en vervaldata van kortlopende verplichtingen duidelijk omschreven. Schuldeisers verwachten betalingen op specifieke vervaldatums, zonder uitzondering.

Om deze reden proberen bedrijven een bedrag aan vlottende activa te behouden dat ruim boven het bedrag van de kortlopende verplichtingen ligt. Over het algemeen proberen de meeste managers een werkkapitaalratio van 2: 1 te handhaven. Met andere woorden, ze willen twee dollars aan vlottende activa voor elke dollar in kortlopende schulden. Wanneer de werkkapitaalratio onder 1: 1 daalt, zal het bedrijf het moeilijk hebben om tijdig aan zijn schuldverplichtingen te voldoen, dus een hogere current ratio is beter voor het handhaven van voldoende liquiditeit.

Zwakke punten bij het interpreteren van de werkkapitaalverhouding

Ook al heeft een bedrijf een hoge werkkapitaalratio, dit betekent niet noodzakelijk dat het bedrijf een sterke liquiditeitspositie heeft. Er kunnen bijvoorbeeld sommige producten in de inventaris zijn die verouderd, achterhaald en onverkoopbaar zijn. Deze items dragen niet bij aan de cashflow van het bedrijf. Bovendien kunnen debiteuren bedragen krijgen van klanten die te laat of, nog erger, niet eens inbaar zijn. In beide gevallen zou een verdere analyse van de kwaliteit van de voorraden en vorderingen nodig zijn om de werkelijke werkkapitaalpositie van het bedrijf te bepalen.

Hoe werkkapitaal te vergroten

Bedrijven kunnen proberen hun cash-flowconversiecyclus te versnellen en het werkkapitaal met deze methoden te verhogen:

  • Kortere betalingstermijnen voor klanten.

  • Wees agressiever bij het incasseren van openstaande vorderingen.

  • Verminder voorraadniveaus door gebruik te maken van just-in-time aankopen.

  • Ongebruikte voorraad opschonen door terug te keren naar leveranciers of te verkopen met korting.

  • Vraag leveranciers om hun crediteurenvoorwaarden te verlengen.

Elk bedrijf heeft voldoende werkkapitaal nodig om zijn financiële verplichtingen op korte termijn tijdig na te komen. De werkkapitaalratio moet hoog genoeg zijn om reserves aan te bieden om te profiteren van de kansen die zich voordoen en om financiële neergang te voorkomen. Aangezien de kasstroomconversiecyclus van een bedrijf niet altijd stabiel is, is het handhaven van een comfortabele werkkapitaalpositie essentieel voor de overlevingskansen op lange termijn en de groei van een bedrijf.