Een budget is een activiteitenplan voor de volgende periode, zoals een maand, kwartaal of jaar, uitgedrukt in kwantitatieve termen. Op nul gebaseerde budgettering is een manier van budgetteren, waarbij u elk kostenelement specifiek moet rechtvaardigen, alsof de activiteiten voor de eerste keer werden uitgevoerd. Incrementele budgettering is een benadering voor het maken van budgetten, waarbij wordt verondersteld dat er voor volgend jaar weinig verandering optreedt in de activiteit in vergelijking met het lopende jaar.
Voorbereiding
In principe moet u op basis van zero-budgeting het budget voorbereiden vanaf elk gewenst budget of elk kwartaal of elk jaar. U hoeft niet vanaf nul te beginnen, maar kunt in plaats daarvan beginnen met het huidige uitgavenniveau en naar beneden werken. Bekijk hierbij wat er zou gebeuren als een bepaald aspect van de lopende uitgaven en operaties uit de begroting zou worden verwijderd. Bij incrementeel budgetteren hoeft u alleen de eerdere kostenniveaus toe te voegen of af te trekken. U begint met het budget van de vorige periode en voegt het toe of verwijdert het volgens de verwachte behoeften.
Rechtvaardiging
Bij budgettering op nulbasis moet u elke dollar aan kosten rechtvaardigen op basis van een nulwaarde, alsof de betreffende programma's voor de eerste keer zijn gestart. Bij incrementeel budgetteren moet u echter alleen toevoegingen aan of aftrekken van de vorige kostenniveaus rechtvaardigen.
Verspilling
Incrementele budgettering stimuleert slappe en verspillende uitgaven om in budgetten terecht te komen. Dit komt omdat door dit systeem te gebruiken, u eerdere inefficiënties bestendigt, omdat kostenniveaus zelden worden onderworpen aan nauwkeurig onderzoek. Bij zero-based budgeting wordt elk aspect van het budget bekeken in termen van de kosten en de voordelen ervan, waardoor verspillende en inefficiënte operaties worden voorkomen.
Toewijzing van middelen
Bij op nul gebaseerde budgettering wordt elke organisatieactiviteit of beslissingspakket geëvalueerd en gerangschikt op basis van het voordeel voor de organisatie. Activiteiten die van vitaal belang zijn voor het voortbestaan van de organisatie, zoals werknemers, krijgen de hoogste prioriteit. Middelen worden vervolgens toegewezen in het budget, afhankelijk van de beschikbare fondsen en de evaluatie en rangorde van de concurrerende pakketten. Bij incrementele budgettering worden de middelen van het vorige jaar die zijn toegewezen aan een activiteit eenvoudigweg aangepast voor inflatie, ongeacht de rangorde van de activiteit.
Frequentie van voorbereiding
Een andere manier waarop op nul gebaseerde budgettering en incrementele budgettering verschillen is in termen van de frequentie van voorbereiding. Vanwege de enorme hoeveelheid managementtijd die nodig is om ze op te stellen, worden er om de vijf jaar nieuwe budgetten op nulbasis voorbereid. Incrementele budgettering wordt elk jaar uitgevoerd, omdat de begroting van het voorgaande jaar moet worden verwerkt bij de voorbereiding.
