Lichaamstaal, verbale communicatie en culturele formaliteiten variëren over de hele wereld. Hetzelfde woord of gebaar dat voor sommigen onschadelijk is, kan door anderen als aanstootgevend worden ervaren en kan een werkplek negatief beïnvloeden door mogelijk schadelijke relaties. Misverstanden kunnen voorkomen, omdat medewerkers van de werkplek uit verschillende culturen verschillende aannames doen over wat wordt bedoeld met het oogcontact, lichaamstaal en onbekende zinnen.
Onnauwkeurige veronderstellingen in betekenis
Onder verschillende culturen kunnen combinaties van verbale communicatie en lichaamstaal verschillende betekenissen hebben, en dit kan tot misverstanden leiden. Als u bijvoorbeeld een medewerker vraagt of hij het rapport begrijpt dat u hem hebt gegeven en hij glimlacht, kunt u zijn reactie als een bevestiging interpreteren. In sommige culturen is dit echter een non-verbaal signaal dat de luisteraar niet begrijpt en dat hij het nodig heeft, uitgelegd aan hem.
Formaliteitsverschillen in communicatie
De westerse culturen van Amerika, Nieuw-Zeeland en Australië zijn informeel bij het toespreken van een zakenrelatie en zullen gewoonlijk haar voornaam gebruiken. Meer formele culturen zoals die in delen van Europa worden gevonden, gebruiken titels zoals "Mr.", "Mrs." of "Dr.", samen met een achternaam. Het is oneerbiedig om een voornaam zonder toestemming te gebruiken. Als je met een medewerker van een andere cultuur spreekt om te voorkomen dat je haar beledigt, kun je het beste een hoge mate van formaliteit aannemen, tenzij je wordt gevraagd haar voornaam te gebruiken.
Misinterpretaties van lichaamstaal
In Noord-Amerika is oogcontact op de werkplek een goedgekeurde methode om interactie aan te gaan en toont het vertrouwen en autoriteit. Iemand die geen oogcontact maakt of retourneert, kan als verdacht of onzeker worden beschouwd, terwijl hij in feite in zijn cultuur, zoals in Japan, Afrika, Latijns-Amerika en het Caribisch gebied, respect toont. Evenzo is in Noord-Amerika een handdruk, ongeacht geslacht, een veelgebruikt werkplekgebaar, als de persoon op een meer intieme basis bekend is. In de islamitische cultuur, daarentegen, heeft het aanraken - inclusief handdrukken tussen mannen en vrouwen - afgekeurd.
Onbekende zinnen in communicatie
Cultuurspecifieke zinnen op een interculturele werkplek kunnen gemakkelijk verkeerd worden begrepen. In Noord-Amerika bijvoorbeeld zijn honkbaluitdrukkingen zoals 'ballparkschattingen', 'aanraakbodem' en 'uit in het linker veld' veel gebruikte bedrijfsuitdrukkingen die onbekend zijn voor leden van een cultuur waar honkbal niet gebruikelijk is. Evenzo zijn acroniemen of verkorte termen op de werkplek moeilijk te begrijpen voor een medewerker die niet bekend is met de werkomgeving.
