Van een bedrijf marginaal inkomen is het verschil tussen het bedrag van het inkomen dat het bedrijf genereert en het bedrag van de variabele kosten die het maakt. Variabele kosten worden vaak geassocieerd met de productiemiddelen, zoals grondstoffen en energie-uitgaven. Het marginale inkomen, ook bekend als contributiemarge, laat zien hoeveel deze kosten van invloed zijn op het winstpotentieel van het bedrijf, omdat het bedrijf zijn marginale inkomen moet gebruiken om het te dekken vaste kosten, zoals werknemerslonen, apparatuuronderhoud en onroerendgoedhypotheken of verhuur.
Prijs- en kostenfactoren
De belangrijkste factoren bij het berekenen van het marginale inkomen zijn de totale omzet en de totale variabele kosten. Bedrijven kunnen deze factoren meten door elke bedrijfseenheid of op bedrijfsniveau. Een automaker wil bijvoorbeeld zijn marginale inkomsten voor verschillende bedrijfseenheden bepalen. De automaker verkoopt luxe sedans en sport utility vehicles. De prijs van een luxe sedan is $ 75.000 en de variabele kosten per eenheid zijn $ 50.000. De prijs van een SUV is $ 50.000 en de variabele kosten per eenheid zijn $ 15.000.
Marginaal inkomen
Het marginale inkomen voor elke eenheid wordt gedefinieerd als het verschil tussen de eenheidsprijs en de variabele kosten per eenheid. In het bovenstaande voorbeeld is het marginale inkomen voor de luxueuze sedan van de automaker (75.000-50.000) of $ 25.000. Het marginale inkomen voor de SUV is (50.000-15.000), of $ 35.000. Hoewel de luxe sedan meer omzet oplevert, heeft de SUV een hoger marginaal inkomen vanwege de lagere variabele kosten.
Bijdrage Margin Ratio
Accountants gebruiken het marginale inkomen om het percentage van de omzet te berekenen dat nodig is om de variabele kosten te betalen. Dit percentage wordt ook wel het contributie margin ratio. De contributiemarge of CM-ratio is de verhouding tussen het marginale inkomen en de totale omzet. In het bovenstaande voorbeeld is de CM-ratio voor de luxe sedan ($ 25.000 / $ 75.000) of 0,33. De CM-ratio voor de SUV is ($ 35.000 / $ 50.000) of 0.7. De hogere CM-ratio voor de SUV betekent dat elke SUV-sale meer bijdraagt aan het betalen van de variabele kosten dan aan elke verkoop van de luxesedan in de richting van zijn variabele kosten.
Gebruikt voor marginaal inkomen
Managers gebruiken het marginale inkomen als onderdeel van hun break-even-analyse . Een break-even-analyse toont hoeveel eenheden een bedrijf moet verkopen om zijn vaste en variabele kosten te dekken. Elke verkoop onder dat punt zorgt ervoor dat het bedrijf geld verliest, terwijl elke verkoop na dat punt zal bijdragen aan de winst van het bedrijf. De break-even punt is de verhouding tussen de vaste kosten van het bedrijf en het marginale inkomen.
Uit het bovenstaande voorbeeld heeft de autofabrikant $ 1.000.000 per week aan vaste uitgaven in zijn luxe sedanfabriek. Het break-even punt voor luxe sedans is:
1.000.000 / 25.000 = 40 luxueuze draagstoelen / week.
De automaker heeft $ 1.500.000 per week aan vaste kosten in zijn SUV-fabriek. Het break-even punt voor SUV's is:
1,5000,000 / 35,000 = 42,85 SUV's / week.
