In de productiefase van de levenscyclus van een product moeten bedrijven kosten toewijzen om de totale productiekosten van een product te bepalen. Kosten kunnen worden toegewezen aan een product met behulp van een van de twee methoden: variabele en absorptiekosten. Bij variabele kosten worden de kosten verdeeld in vaste en variabele segmenten, waarbij de vaste kosten worden behandeld als periodekosten. Absorptieberekening wijst echter alle kosten aan een product toe als een enkele forfaitaire som, ongeacht of deze vast of variabel zijn.
GAAP-compliance
Bij het vastleggen en samenvatten van financiële transacties volgen accountants een aantal regels en conventies die bekend staan als de algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP). Deze principes houden geen rekening met variabele kosten als techniek voor rapportagekosten in financiële overzichten. Variabele kosten zoals directe materialen, directe arbeid en variabele productiekosten worden toegevoegd als productkosten, terwijl alle totale vaste kosten in het jaar van productie worden opgenomen als periodekosten. Dit is in strijd met de GAAP-vereiste dat alle productiekosten van een bepaald product onmiddellijk als kosten in rekening worden gebracht.
belasting
Variabele kostenberekening wordt niet geaccepteerd door GAAP omdat het een lager belastbaar cijfer meldt naarmate de voorraad toeneemt. In de ogen van de Internal Revenue Service betekent een lager belastbaar inkomen minder belastinginkomsten. Om eerlijkheid bij de belastinginning te waarborgen, bepleit GAAP het gebruik van de absorptiekostenmethode bij het rapporteren van de productiekosten, aangezien de belastbare winst evenredig toeneemt met de toename van de voorraadverkopen.
Overeenkomende kosten
De variabele kostenberekening biedt geen correcte matching van kosten, omdat vaste kosten die worden gemaakt bij het vervaardigen van de voorraad, ten laste van de kosten worden gebracht, ongeacht of de voorraad in de periode wordt verkocht of niet. Dit feit voorkomt dat de benadering met variabele kosten wordt gebruikt voor externe rapportagedoeleinden. Variabele kostenberekening wordt echter gebruikt in managementbeslissingen door het gebruik van de kosten-volume-winst (CVP) analysetechniek. CVP-analyse is een model dat wordt gebruikt om de juiste bedrijfsactiviteitsniveaus te identificeren die nodig zijn om verliezen te voorkomen, gerichte winsten te behalen en de prestaties van de organisatie te bewaken.
Rijkdom van de aandeelhouders
Managers als vertegenwoordigers van aandeelhouders hebben de plicht om de waarde van de rijkdom van de aandeelhouders te beschermen en in het algemeen te verhogen. Eén manier waarop aandeelhouders de voortgang van het management kunnen volgen, is door middel van financiële overzichten. Aangezien de benadering met variabele kosten geen nauwkeurige inkomstencijfers oplevert, is deze niet toegestaan bij het opstellen van financiële overzichten voor externe gebruikers. Dit is een van de premissen waarop de GAAP het gebruik van variabele kosten bij het opstellen van jaarrekeningen verbiedt.
understatement
Bij het opstellen van jaarrekeningen stelt de GAAP dat de kosten van voorraad alle kosten moeten omvatten die worden gemaakt bij de productie van de voorraad. Dit omvat een redelijk deel van de vaste productiekosten die zijn gemaakt om de voorraad te produceren. De variabele kostenbenadering negeert dergelijke vaste fabricagekosten, waardoor de totale kosten van het product worden onderschat.
