Verschillende organisatiestructuren hebben de neiging om bepaalde soorten gedrag te produceren in de mensen die in hen werken. De aard van dergelijk organisatiegedrag is belangrijk in de prestaties van een bedrijf. Verschillende organisatiestructuren zullen verschillende soorten bedrijven produceren die elk sterke en zwakke punten hebben. Door de aard van het gedrag van organisaties beter te begrijpen, zet u een grote stap richting inzicht in de manier waarop bedrijven worden geleid.
Verticale structuren
De traditionele vorm van organisatiestructuur, zoals geschetst door de socioloog Max Weber, betrof een hiërarchische structuur die verticaal werkte. Dit betekent dat een niveau van management rapporteert aan een ander, enzovoort in de hele organisatie.Deze organisatievorm produceert een meer regelgebonden gedragsvorm; mensen leren hun plaatsen als delen van een groter geheel. Weber vergeleek dit soort organisatiestructuur met een machine.
Horizontale structuur
Horizontale organisatiestructuren zijn minder gebruikelijk in de zakenwereld sinds de industriële revolutie, maar zijn sinds de komst van informatietechnologie beter uitvoerbaar geworden. In deze structuur is er weinig tot geen hiërarchie van beheer en gaan alle delen van het systeem met elkaar om. Het gedrag van dit soort organisaties is waarschijnlijk meer anarchistisch, omdat meer mensen individuele autonomie en onafhankelijkheid voelen. Cultuur is belangrijker dan formele regels.
Centralisatie
Gecentraliseerde organisaties concentreren meer macht in minder handen. Hierdoor kan het management van een organisatie vaak flexibeler en dynamischer worden omdat er minder afwijkende stemmen zijn. Dit soort management heeft minder behoefte aan consensus bij het implementeren van verandering. Dit resulteert echter niet altijd in een dynamischer bedrijf, omdat gecentraliseerd beheer vaak op zijn manier wordt ingesteld en minder reageert op de algehele kennis die binnen een organisatie aanwezig is.
Decentralisatie
Gedecentraliseerde organisatiestructuren verspreiden de besluitvorming binnen een organisatie. Dit maakt het beheer van bovenaf een moeilijker probleem, omdat bij het implementeren van een strategie of verandering er behoorlijk wat consensus moet zijn. Dit soort organisaties kan echter dynamische bedrijven produceren, omdat de verschillende delen van een organisatie allemaal hun eigen beleid en veranderingen implementeren op basis van hun lokale kennis.
