Bij verzuimmetingen wordt meestal gekeken naar de tijd dat werknemers niet beschikbaar waren voor werk in vergelijking met het aantal uren dat beschikbaar was voor werk tijdens de onderzochte periode. De definitie van "onbeschikbaar" varieert echter sterk en sommige bedrijven omvatten vakantie- en langetermijnbladeren terwijl anderen alleen ongeplande kortetermijnverlof tellen. Ongeacht de berekeningsmethode is het onbetwistbaar dat het ziekteverzuim een directe invloed heeft op de productiviteit, eenvoudigweg omdat werknemers niet aanwezig zijn om hun taken uit te voeren. Bedrijven hebben ook getheoretiseerd dat verzuim een onderliggend probleem vormt binnen de werkgroep.
Vermeld de specifieke afwezigheden die u in de berekening zult opnemen. Bepaal of u geplande afwezigheden - zoals vakantie - of alleen korte, ongeplande afwezigheden wilt controleren. Bepaal of u langetermijn- of beschermde bladeren wilt opnemen - zoals die vallen onder de Family Medical Leave Act - bladeren over langdurige invaliditeit, zwangerschapsverlof of werknemerscompensatie blijven in de berekening.
Verzamel gegevens over afwezigheden uit een vooraf bepaalde periode, bijvoorbeeld een kalendermaand of het vorige fiscale jaar. In sommige bedrijven moeten automatisch gegenereerde rapporten beschikbaar zijn via het tijdregistratiesysteem. In kleinere bedrijven - bedrijven die niet afhankelijk zijn van een geautomatiseerd salarissysteem om afwezigheden te verwerken - moet u individuele aanwezigheidsrecords verifiëren bij de supervisor van elke medewerker.
Bereken het gemiddelde aantal werknemers in de boeken in de betreffende periode. Als u bijvoorbeeld het ziekteverzuim van het vorige fiscale jaar evalueert, moet u berekenen hoeveel werknemers er elke eerste van de maand van de maand in de boeken stonden. Voeg deze cijfers bij elkaar en deel ze door twaalf - het aantal maanden - om de gemiddelde werknemerspopulatie gedurende het jaar te krijgen.
Vermenigvuldig het gemiddelde aantal werknemers (E) met het aantal beschikbare werkdagen (W) of uren, als u het verzuim per uur wilt verhogen. Voeg het totale aantal dagen - of uren - verloren vanwege afwezigheden toe gedurende de vooraf bepaalde tijdsperiode (A). Deel dit totaal door het aantal werknemers vermenigvuldigd met beschikbare werkuren om het algemene verzuimpercentage te krijgen, als volgt: A / (E x W).
Voer de verzuimberekening uit voor verschillende divisies, classificaties van werknemers of regionale kantoren, bijvoorbeeld. Follow-up als het verzuimpercentage wijst op een ongewoon hoge afwezigheid in een bepaald gebied.
Voer de berekening van het ziekteverzuim regelmatig uit en vergelijk de trend met resultaten uit het verleden om te bepalen of er sprake is geweest van een significante verandering.
Tips
-
Geef managers en HR-analisten de volledige definitie van elk type verlof. Dit kan u helpen nauwkeurige gegevens te krijgen omdat iedereen begrijpt wat wordt geteld.
Waarschuwing
Probeer niet om uw resultaten te vergelijken met die van een andere organisatie of het gemiddelde van de sector, tenzij u zeker weet dat de berekeningsmethode en soorten verlof hetzelfde waren. Anders vergelijkt u twee volledig afzonderlijke statistieken en zijn de resultaten zinloos.
Houd er rekening mee dat een enkele werknemer de resultaten aanzienlijk kan scheeftrekken, vooral in een kleine werkgroep. Identificeer - en overweeg uit te vagen - extreme anomalieën.
