GLP, oftewel een goede laboratoriumpraktijk, is een term die in de jaren zeventig werd geïntroduceerd door de Federal Drug Administration (FDA) en de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO) om een systeem van regulering van laboratoriumtests te beschrijven.
Kwaliteit
De principes van GLP zijn ontworpen om ervoor te zorgen dat laboratoriumtests en -resultaten van goede kwaliteit zijn en traceerbaar zijn. Testen die met de verkeerde materialen, methoden of apparatuur is uitgevoerd, kan worden geïdentificeerd en verdisconteerd. Labs die GLP gebruiken, zijn daarom meer gerenommeerd dan degenen die GLP niet gebruiken.
bedrog
Het volgen van GLP betekent dat analisten en het management van laboratoria een duidelijke en nauwkeurige registratie van de testprocedure en de gebruikte methoden moeten bijhouden. Dit heeft tot gevolg dat frauduleuze claims door een laboratorium worden geminimaliseerd omdat er naar het papieren spoor kan worden verwezen.
reproduceerbaarheid
GLP vereist dat een schriftelijk protocol moet worden gevolgd bij het testen en ondersteunende documentatie om te zorgen dat de procedures correct worden gevolgd. Dit betekent dat een andere analist of laboratorium de tests exact kan reproduceren om ervoor te zorgen dat een resultaat geldig is.
