Discriminatie op de werkplek is een wijdverspreid probleem in bedrijven over de hele wereld. Van werknemers wordt gezegd dat zij worden gediscrimineerd in gevallen waarin de behandeling die zij hebben doorlopen oneerlijk en bevooroordeeld is. De wet in de Verenigde Staten schrijft voor dat alle werknemers op dezelfde manier moeten worden behandeld. Juridisch zijn organisaties met 15 of meer werknemers verplicht antidiscriminatieprocedures te hanteren.
Loondiscriminatie treedt op wanneer twee werknemers voor hetzelfde werk anders worden betaald. Van de werknemer die het lagere salaris ontvangt, wordt gezegd dat hij wordt gediscrimineerd. Er zijn vier belangrijke manieren waarop discriminatie plaatsvindt.
Loondiscriminatie op geslacht
Loondiscriminatie doet zich voor wanneer een bedrijf hogere salarissen betaalt aan haar mannelijke werknemers in vergelijking met hun gelijk gekwalificeerde vrouwelijke tegenhangers of omgekeerd. Deze praktijk is overal ter wereld. De Equal Pay Act van 1963 schrijft voor dat, zolang leden van beide geslachten voldoen aan de vereisten van de baan op het gebied van onderwijskwalificaties, vaardigheden en ervaring, zij hetzelfde moeten worden betaald. Wanneer een persoon voelt dat ze het slachtoffer wordt, kan ze juridische hulp zoeken.
Loondiscriminatie op Race
Loondiscriminatie komt ook voor op basis van ras. Twee werknemers die tot verschillende rassen behoren, kunnen verschillende salarissen krijgen. Dit is het belangrijkste type discriminatie overal ter wereld. Discriminatie vindt plaats in de lonen en uitbetalingspercentages en bonussen worden geweigerd aan leden van het ene ras boven het andere. De Civil Rights Act van 1964 zorgt ervoor dat dergelijke praktijken niet floreren in de Verenigde Staten. De mishandelde werknemers kunnen een rechtszaak aanspannen tegen hun werkgever.
Discriminatie op leeftijd
Sommige bedrijven geven de voorkeur aan jongere werknemers en sommigen willen oudere werknemers met ervaring. Afhankelijk van hun opvattingen maakt het management soms onderscheid tussen werknemers op basis van hun leeftijd. Ongelijke salarissen worden aan de werknemers betaald voor hetzelfde werk. Zolang de werknemers aan alle vereisten van het werk voldoen, hebben zij recht op gelijke salarissen en kunnen zij een beroep doen op een rechtsmiddel wanneer zij het gevoel hebben dat zij worden gediscrimineerd. De Employment Act van 1967 vermeldt expliciet dat bedrijven werknemers die 40 jaar of ouder zijn niet mogen discrimineren. Ze moeten gelijke kansen bieden en betalen.
Loondiscriminatie op handicap
Soms discrimineren bedrijven hun werknemers op basis van hun fysieke handicaps. De Amerikanen met een handicap Akte van 1990 dicteert dat, zolang de werknemer voldoet aan de eisen van de baan en levert output, moet hij hetzelfde salaris worden betaald als een werknemer zonder handicap. Het bedrijf moet er bovendien voor zorgen dat de werknemer alle faciliteiten krijgt die hij nodig heeft om te blijven werken. Deze mensen moeten beschikken over aparte parkeerplaatsen, toegang tot de kantoorfaciliteiten, elavators en toiletten.
