Petroleumpijpleidingen zijn transportsystemen voor ruwe olie naar raffinaderijen en eindgebruikers. Een netwerk van hoogwaardige pijpleidingen voor het verzamelen van staal brengt ruwe olie uit verschillende bronnen in een olieveld naar een opslagpunt, een verwerkingsfaciliteit of een scheepvaartterminal. Een aantal van dergelijke verzamelcentra levert de ruwe olie aan een grotere transportpijplijn waarvan de diameter maximaal 48 inch kan zijn. Pompstations met intervallen langs de pijpleiding van 10 tot 200 mijl zorgen ervoor dat de ruwe olie binnen de lijn blijft bewegen. Deze pijpleidingen zijn vitale slagaders voor transport van ruwe olie over continenten en onder water in maritieme regio's zoals de Golf van Mexico en de Noord- en Middellandse Zee.
Economie
Olievelden bevinden zich vaak in afgelegen gebieden aan land of op zee. De meest kosteneffectieve manier om grote hoeveelheden olie over honderden en duizenden mijlen te vervoeren, is per pijpleiding. Het economische nadeel is de vooraf gemaakte kosten van de constructie. Het 800 km lange Trans-Alaska Pipeline System, dat ruwe olie van de noordhelling van Alaska naar de haven van Valdez verplaatst, kostte in 1977 $ 8 miljard. De geplande olievij pijpleiding van 3000 mijl Oost-Siberie-Stille Oceaan (ESPO) kost 30 miljard dollar.
Veiligheid
Pijpleidingen zijn de minst gevaarlijke vorm van olietransport. Ze zijn ontworpen voor een economische levensduur van 30 tot 40 jaar, zodat pijpleidingbeheerders een stimulans hebben om te investeren in veiligheid en technische betrouwbaarheid. Hun vaak afgelegen locatie betekent dat ze niet kunnen worden beveiligd tegen opzettelijke sabotage of terroristische aanslagen. De Cano-Limon naar Covenas-oliepijpleiding in Colombia, die ruwe olie levert aan de Caribische kust van het land, wordt sinds 1986 regelmatig door terroristen aangevallen.
Milieu
De aanleg van oliepijplijnen heeft een aanzienlijke impact op het milieu langs de hele route. Dit omvat de sociale impact op lokale nederzettingen, de ontruiming van vegetatie en de hitte-effecten van hete olie in de pijp op bevroren grond eromheen. Pijpleidingen hebben een gevoelig instrumentatiesysteem dat het monitoren van lekken en breuken mogelijk maakt, maar vaak komen deze niet aan het licht totdat de verontreiniging een waterloop treft. Aardbevingen en ernstige overstromingen kunnen de pijpleidingen onverwachts scheuren.
Politiek
Oliepijpleidingsroutes creëren politieke problemen. Een voorgestelde uitbreiding van de Keystone XL-pijpleiding, die ruwe Canadese olie naar diepzeehavens in Texas zou voeren, heeft een felle tegenstand ondervonden van boeren en ingezetenen van de Verenigde Staten. Deze pijplijn zou Canada's olie-export naar de Verenigde Staten verdubbelen. De door Rusland voorgestelde ESPO-oliepijpleiding naar de Pacifische kust zou de olie-export van dat land naar Europa halveren.
