Tastbare versus Immateriële middelen

Inhoudsopgave:

Anonim

Elk bedrijf heeft verschillende soorten middelen en activa, waarvan sommige duidelijk zichtbaar zijn en andere minder voor de hand liggen. Gebouwen, voertuigen, fabrieken, productieapparatuur en grond zijn tastbare hulpbronnen die een duidelijke en gemakkelijk bepaalde marktwaarde hebben. Bedrijfsreputatie en goodwill zijn enkele van de immateriële activa die veel meer openstaan ​​voor subjectieve beoordeling.

Tastbaar: middelen

Grote bedrijven die zich bezighouden met primaire grondstofwinning hebben uitgebreide holdings van zeer tastbare goederen. In sommige gevallen bezit het bedrijf het land waarop deze hulpbronnen zich bevinden, terwijl in andere, iets minder tastbare situaties het bedrijf de rechten bezit op de bron, bijvoorbeeld kolen of olie, die zich op openbare grond bevindt. In beide gevallen is de bron een fysieke realiteit waarvan de waarde financieel kan worden bepaald door de gaande marktwaarde van een vat olie of een ton steenkool te raadplegen.

Tastbaar: activa

Grote bedrijven ontwikkelen uitgebreide activa in de vorm van machines en infrastructuur. Deze tastbare activa verschillen van hulpmiddelen, omdat het geen grondstoffen zijn die bestemd zijn om te worden verkocht, maar als eigendom van het bedrijf voor het verwerken en verkopen van andere dingen. Houtfabrieken, olieraffinaderijen, elektrische installaties en wagenparken vallen in deze categorie. Een ander aspect van een materieel actief is dat de waarde ervan niet wordt gewijzigd als het eigendom ervan wordt overgedragen. Hoewel iets als de bedrijfsreputatie kan veranderen wanneer het bedrijf wordt verkocht, werkt een dumptruck zowel voor de ene eigenaar als voor de andere.

Immaterieel: kennis

De collectieve kennis van een personeelsbestand van een bedrijf vertegenwoordigt een enorme hulpbron en activa die moeilijk te kwantificeren is in financiële termen en onmogelijk te verkopen is. Kennis wordt vergaard door een combinatie van opleiding en ervaring en groeit in de loop van de tijd binnen de structuur van een bepaalde branche of onderneming. In sommige gevallen, met name in op informatie gebaseerde industrieën zoals software, vertegenwoordigt de collectieve kennis van een personeelsbestand het primaire bezit van de onderneming, maar het blijft immaterieel.

Immaterieel: verbindingen

Nauw verbonden met zowel de identiteit van een bedrijf als met de kennis van zijn personeel is het netwerk, de connecties en de medewerkers die met het bedrijf werken. Weten wie beschikbaar is om wat te doen, wat andere bedrijven benodigde middelen kunnen leveren en welke bedrijven effectief eindproducten kunnen distribueren, zijn essentiële en zeer waardevolle informatie. Deze netwerken tussen bedrijven zijn essentieel voor het soepel functioneren van deze bedrijven, maar hun realiteit is immaterieel en hun financiële waarde is bijna onmogelijk om nauwkeurig te berekenen.