Commerciële algemene aansprakelijkheidsbepalingen bepalen het bedrag van de verzekering die zij namens de verzekerde zullen betalen als een limiet van aansprakelijkheid. Beleid kan verschillende soorten limieten bevatten en de limiet voor elk optreden is het maximum dat het beleid betaalt in geval van een claim of gebeurtenis. Als een beleid ook een algemene totale limiet bevat, is het totaal het maximum dat het beleid in totaal moet betalen, ongeacht het aantal keren dat het beleid voorkomt.
Beperking van aansprakelijkheid
Op de pagina met verklaringen van een algemene aansprakelijkheidsregeling staat precies aangegeven hoeveel de polis aan derden zal betalen voor claims namens de verzekerde. Bij de aanschaf van een verzekering geeft de verzekerde aan hoeveel in dekking gewenst is en wordt een premie dienovereenkomstig in rekening gebracht. Hoe hoger de limieten, hoe hoger de premie die in rekening wordt gebracht, omdat dit de verzekerde aanvullende bescherming biedt in geval van een claim.
Elk voorkomen
Een gebeurtenis in een algemene aansprakelijkheidsregeling wordt meestal gedefinieerd als een incident of een reeks incidenten die aanleiding geven tot lichamelijk letsel of materiële schade die resulteert in een vordering op de verzekerde. Wanneer de claim wordt gerapporteerd aan de verzekeringsmaatschappij, kan de verzekerde verwachten dat het maximale bedrag dat aan de derde wordt uitbetaald, wordt beperkt tot het bedrag dat elke keer voorkomt op de pagina met aangifteberichten.
Algemeen aggregaat
Sinds het midden van de jaren tachtig bevat het standaard algemene aansprakelijkheidsbeleid een algemene totale limiet, wat het maximale bedrag is dat het polisbedrag namens de verzekerde betaalt. Zonder een algemene totale limiet is de polis verplicht om de limiet voor elke gebeurtenis te betalen voor een onbeperkt aantal keren. Deze onbeperkte blootstelling biedt een aanzienlijke potentiële blootstelling aan de verzekeringsmaatschappij. Het algemene aggregaat beperkt de totale blootstelling van het beleid, ongeacht het aantal keren dat het beleid wordt uitgevoerd. Zodra het totaal is betaald, wordt het beleid geacht uitgeput te zijn.
Aanvullende betalingen
Bepaalde kosten in het beheer van een verzekeringsvordering worden door het algemene aansprakelijkheidsbeleid geclassificeerd als aanvullende betalingen, die niet meetellen voor de aansprakelijkheidsgrens. Veel voorkomende voorbeelden zijn obligatieleningen, conservatoire rente en kosten van juridische verdediging. Niet alle polissen behandelen aanvullende betalingen op dezelfde manier. In sommige polissen tellen de aanvullende betalingen mee en nemen ze de aansprakelijkheidslimiet voor elk voorval uit. Wanneer zij de limieten niet hebben opgebruikt, kan de verzekerde de polis als een voordeel beschouwen dat hoger is dan de vermelde limiet voor elke gebeurtenis.
