Edwin Locke's theorie van doelen stellen kent vele praktische toepassingen, zowel binnen als buiten de zakelijke omgeving. Hoogleraar aan de Universiteit van Maryland, Locke's theorie definieert kenmerken die succes aanmoedigen. Terwijl de theorie van de psychologie overgaat, zijn de toepassingen ervan in de zakenwereld diepgaand en blijvend geweest.
The Influence of Ryan
De doestellingstheorie van Locke werd gecreëerd op het uitgangspunt, oorspronkelijk uiteengezet door professor Thomas A. Ryan, dat 'bewuste doelen van invloed zijn op actie'. Zoals geciteerd in Locke's 'Bouwen aan een praktisch bruikbare theorie van doelen stellen en taakmotivatie', voerde Ryan aan dat menselijk gedrag wordt beïnvloed door bewuste doelen, plannen, intenties, taken en dergelijke.
Basisdefinitie
De theorie van Locke gaat uit van het uitgangspunt dat individuen doelen creëren door zorgvuldige beslissingen te nemen om dat te doen en worden gedwongen om die doelen te bereiken op grond van het doel dat is gesteld. Kort gezegd stelt Locke's theorie dat als een individu doelen stelt, hij gemotiveerd zal zijn om die doelen te bereiken door ze te stellen. Er moeten verschillende elementen bestaan om het doelbepalingseffect te laten plaatsvinden. Doelen moeten duidelijk, uitdagend en haalbaar zijn en er moet een methode zijn om feedback te ontvangen. Locke vindt dat het doel zelf niet de motivator is, maar eerder het waargenomen verschil tussen wat daadwerkelijk werd bereikt en wat was gepland.
Doelmoeilijkheden en prestaties
Locke en professoren Steve Motowidlo en Phil Bobko ontdekten dat 'hogere verwachtingen leiden tot hogere prestaties', wat in overeenstemming is met de valentie-instrumentaliteit-verwachtingstheorie van Vroom. Enigszins tegenstrijdig, toonden zij ook aan dat wanneer de verwachtingen laag zijn maar het doelsniveau hoog is, de prestaties ook hoog zouden zijn.
Doel Mechanismen
Doelen dienen vier primaire functies: 1. Door een doel te specificeren, moet men de focus richten op dat doel en weg van activiteiten die geen verband houden met dat doel. 2. Het bepalen van een doel is een gedragstimulerende handeling. Volgens Locke leiden "hoge doelen tot meer inspanning dan lage doelen." 3. Doelen hebben een positief effect op persistentie. Er is echter een omgekeerde relatie tussen tijd en intensiteit. 4. Doelen leiden onbewust de persoon naar het ontdekken van betere manieren om dingen te doen, hetzij berekeningen of fysieke handelingen.
Doelmoderators
De theorie van Locke stelt dat, wil een doel succesvol zijn, de persoon er volledig aan moet zijn en zelfeffectiviteit bezit. Deze self-efficacy moet in eerste instantie worden gestimuleerd door het feit dat de persoon de taak toegewezen kreeg en dus werd aangenomen dat hij in staat was tot voltooiing ervan. Hij vond ook dat "om doelen effectief te laten zijn, mensen summiere feedback nodig hebben die vooruitgang laat zien in relatie tot hun doelen. Als ze niet weten hoe ze het doen, is het moeilijk of onmogelijk voor hen om het niveau of de richting van hun inspanning aan te passen of om hun prestatiestrategieën aan te passen aan wat het doel vereist. "Taakcomplexiteit matigt ook de effecten van doelen omdat meer complexe doelen vereisen de herziening van meer complexe strategieën dan doelstellingen met een lagere moeilijkheidsgraad. Ten slotte vereisen meer complexe doelen proximale doelen in plaats van een enkelvoudig distaal doel. Kortom, de complexe doelen moeten worden opgesplitst in verschillende kleinere doelen. Het instellen van proximale doelen bevordert ook voortgangsfeedback.
beperkingen
Zoals opgemerkt door Locke heeft zijn goal-setting theorie verschillende beperkingen: 1. Doelconflict. Soms heeft een persoon verschillende doelen, waarvan sommige in conflict kunnen zijn. Wanneer dit gebeurt, zal de prestatie hieronder lijden. 2. Doelstellingen en risico's. Moeilijkere doelen / deadlines kunnen risicovoller gedrag en strategieën stimuleren. 3 Persoonlijkheid. Doelsucces wordt grotendeels beïnvloed door self-efficacy. Ook speelt persoonlijkheid een grote rol bij het bepalen en benaderen van doelen. 4. Doelstellingen en onbewuste motivatie. Onderbewuste motivators beïnvloeden mensen regelmatig, maar hoe deze onbewuste motivators de doelprestaties beïnvloeden, is niet bestudeerd.
