De bottom line van een winst- en verliesrekening kan aanzienlijk worden beïnvloed door de vraag of een entiteit de baten-of-kasmethode gebruikt. Onder de contante methode kunnen inkomsten en gerelateerde uitgaven gemakkelijk in verschillende perioden terechtkomen. Als gevolg hiervan missen kasstaten en winstafschriften over het algemeen de nauwkeurigheid in vergelijking met die welke zijn opgesteld volgens de opbouwmethode.
De feiten
De winst- en verliesrekening, of winst-en-verliesrekening, is een van de belangrijkste maatstaven voor de financiële toestand. Het bovenste gedeelte van het overzicht omvat het inkomen van de entiteit voor een bepaalde periode, terwijl het lagere deel gecategoriseerde uitgaven bevat. Het verschil tussen de baten en lasten is de nettowinst of het nettoverlies, wat vaak aangeeft waar een bedrijf echt naartoe gaat.
Niet alle inkomstenoverzichten zijn echter gelijk. De bottom line met betrekking tot winst of verlies kan sterk verschillen, afhankelijk van het feit of de resultatenrekening is opgesteld volgens de contante of de boekingsmethode.
Functie
Volgens de cashmethode wordt het inkomen alleen geregistreerd als het geld daadwerkelijk wordt ontvangen. Evenzo worden uitgaven alleen geboekt als contant geld echt op de bankrekening is gestort. De periodetoerekeningsmethode boekt daarentegen opbrengsten in de periode dat deze is verdiend, en uitgaven in de periode waarin ze zijn gemaakt.
Betekenis
De cash-methode van de boekhouding, hoewel eenvoudig en gemakkelijk te implementeren, laat veel te wensen over wat betreft de nauwkeurigheid van financiële overzichten. Een aannemer die op kasbasis werkt, kan bijvoorbeeld in december een klein verbouwingsproject afwerken. Hij heeft alle onkosten voor het werk op zich genomen, het inkomen is feitelijk verdiend, maar het geld is niet ontvangen. Onder de kasbasis van de boekhouding, zouden de uitgaven in december worden opgenomen, maar de inkomsten zouden niet worden opgenomen totdat deze binnenkomen. Als gevolg daarvan zouden de financiële staten van de bouwer in december niet zijn werkelijke financiële situatie weergeven.
Daarentegen zou de boekhoudmethode op transactiebasis vereisen dat het inkomen in december wordt geregistreerd, samen met debiteuren. De baten en lasten zouden goed op elkaar worden afgestemd, waardoor de presentatie van nauwkeurigere financiële overzichten wordt vergemakkelijkt.
overwegingen
Als erkenning voor het feit dat de boekhoudmethode van de over- gang over het algemeen resulteert in nauwkeurigere jaarrekeningen, vereist het American Institute of Certified Public Accountants dat gecontroleerde jaarrekeningen worden opgesteld op basis van het toerekeningsbeginsel. De accrual-basis is ook de methode die wordt aanbevolen door de algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP), een raamwerk van boekhoudnormen, -regels en -procedures die zijn gedefinieerd door de professionele boekhoudindustrie en zijn vastgesteld door bijna alle beursgenoteerde Amerikaanse bedrijven. Banken vragen over het algemeen ook om het opstellen van jaarrekeningen op basis van het toerekeningsbeginsel bij het indienen van leningaanvragen.
Expert Insight
De keuze om de contante of de boekingsmethode te gebruiken, heeft ook fiscale gevolgen. Overweeg wat er zou gebeuren als de hierboven genoemde bouwer op kasbasis was en de klant in december betaalde voor de klus. Als de bouwer de projectuitgaven op zijn creditcard zou storten en deze niet in januari zou betalen, zou hij de ongelukkige ervaring kunnen hebben om belasting te betalen over het inkomen zonder de compensatiekosten te hoeven nemen. Het feit dat de uitgave in het volgende jaar beschikbaar zou zijn, zou zijn portefeuille dit jaar niet helpen. De keuze van contanten versus opbouw voor het opnemen van winst en verlies kan dus belangrijke (en nadelige) belasting, evenals winst-en verliesrekening, implicaties hebben.
