In de terminologie van de boekhouding zijn 'balans', 'overzicht van financiële positie' en 'staat van financiële toestand' synoniemen. De beleggingsgemeenschap evalueert beursgenoteerde ondernemingen vaak op basis van hun balansbedragen, met name de langetermijnresources waarop bedrijven vertrouwen om te floreren. Zakelijke partners, zoals kredietverstrekkers en leveranciers, houden ook goed rekening met de bedrijfsbalansen voordat ze operationele overeenkomsten ondertekenen.
Definitie
Een balans geeft inzicht in de solvabiliteit van een onderneming, met nadruk op bedrijfsactiva, passiva en vermogenssaldo. Het nettovermogen of eigen vermogen is gelijk aan het totale vermogen minus de totale verplichtingen. Het analyseren van zakelijke uitspraken over financiële omstandigheden vereist analytische behendigheid en een talent voor het identificeren van economische factoren die het succes van een bedrijf op de markt verbeteren.
Middelen
Bedrijfsactiva zijn economische middelen waarvan een bedrijf afhankelijk is om te opereren. Accountants scheiden activa in vijf categorieën: vlottende activa, langetermijnbeleggingen, vaste activa of "materiële vaste activa", immateriële middelen en andere activa. Vlottende activa, zoals voorraden en debiteuren, zijn middelen die een bedrijf binnen 12 maanden in contanten kan omzetten. Langlopende activa, ook bekend als tastbare of vaste middelen, dienen gedurende één jaar of langer in bedrijfsoperaties. Voorbeelden zijn land, gebouwen, machines en uitrusting. Lange termijnbeleggingen omvatten financiële activa die een bedrijf koopt met een speculatief motief. Voorbeelden zijn aandelen, obligaties en onroerend goed. Immateriële activa missen fysieke substantie en omvatten patenten, handelsmerken en auteursrechten. De categorie "Andere activa" geeft een activum aan dat niet elders in de balans wordt vermeld (bijvoorbeeld debiteuren op lange termijn).
Passiva
Verplichtingen zijn schulden die een bedrijf moet terugbetalen. Schulden kunnen ook niet-monetaire verplichtingen zijn die een bedrijf op tijd moet nakomen, vooral als het een financiële garantie biedt in een leenovereenkomst namens een derde partij. Een bedrijf dat de leningen van dochterondernemingen garandeert, is bijvoorbeeld aansprakelijk als een of alle dochterondernemingen in gebreke blijven. Een lener moet binnen een jaar een kortlopende schuld terugbetalen. De looptijd van langlopende schulden overschrijdt 12 maanden. Bedrijven betalen gewoonlijk kortlopende schulden, zoals crediteuren, met de huidige middelen terug. Voorbeelden van langlopende schulden zijn leningen, hypotheekobligaties en te betalen obligaties.
Eigen vermogen
Aandelenkapitaal bestaat uit investeringen die bedrijfseigenaars doen in een bedrijf. Kopers van eigen vermogen worden ook wel aandeelhouders, aandeelhouders of aandeelhouders genoemd. Aandeelhouders ontvangen dividenduitkeringen aan het einde van een specifieke periode, zoals een kwartaal of een fiscaal jaar. Ze verdienen ook winst wanneer de aandelenkoersen stijgen op effectenbeurzen, zoals de New York Stock Exchange of de Johannesburg Stock Exchange. Het eigen vermogen van een onderneming omvat ook ingehouden winsten, die winsten vertegenwoordigen die de onderneming niet aan aandeelhouders heeft uitgekeerd.
