Rendement op investering, of ROI, en rendement op eigen vermogen, of ROE, zijn ratio's die twee verschillende manieren bieden om de winstgevendheid, meestal van een bedrijf, te beoordelen. De twee benaderingen meten verschillende dingen en geven verschillende antwoorden. Hogere percentages voor beide duiden meestal op een gezonder bedrijf, maar totale schuld speelt een rol bij ROE en bij meer specifieke berekeningen van de gezondheid van bedrijven.
Rendement op investering
ROI verwijst naar hoeveel geld wordt gemaakt van een specifieke investering. Een standaardmethode voor het berekenen van de ROI is het delen van de winst na belastingen met de totale activa of, in het geval van een project, de winst na belasting gedeeld door de totale investering. Als een project een totale investering van $ 40.000 vraagt en een winst van $ 9.000 na belastingen oplevert, komt de ROI op 22,5 procent. Standaard ROI-berekeningen houden geen rekening met schulden en kunnen een verkeerde indruk van de bedrijfsgezondheid geven.
Rendement op eigen vermogen
ROE verwijst naar hoeveel geld er wordt gemaakt op basis van het totale eigendomsbelang van een persoon. Een standaardmethode voor het berekenen van ROE is om de winst na belasting te delen door het eigen vermogen of de totale inzet van een individu. Bijvoorbeeld, een persoon die $ 20.000 in het $ 40.000-project investeert, verdeelt $ 9.000 winst na belasting in haar $ 20.000-belang voor een ROE van 45 procent. Hoe hoger de schuld die is gemaakt om een project of bedrijf te financieren, hoe lager de ROE. Enkelcijferige ROE-percentages wijzen vaak op een slechte bedrijfsgezondheid.
