De grondslagen voor financiële verslaggeving zijn bedoeld om van de boekhouding een objectief proces te maken. De realisatie- en matchingprincipes zijn twee van dergelijke richtlijnen die boekhoudkundige problemen oplossen met betrekking tot het meten en presenteren van de financiële prestaties van een bedrijf.
Realisatie Principe
Het realisatieprincipe beantwoordt de vraag: "Wanneer worden bedrijfsopbrengsten gerealiseerd?" Het principe stelt dat inkomsten kunnen worden geregistreerd wanneer het verdienproces is voltooid en er objectief bewijs bestaat over het bedrag aan verdiende inkomsten. Er wordt bijvoorbeeld inkomsten verdiend wanneer services worden aangeboden of producten naar de klant worden verzonden en door de klant worden geaccepteerd. In het geval van het realisatieprincipe bepalen prestaties en geen beloftes wanneer opbrengsten moeten worden geboekt.
Realisatie Principe Voorbeeld
Een product wordt op krediet vervaardigd en verkocht. Volgens het realisatieprincipe worden de opbrengsten verantwoord op het moment van de verkoop.
Overeenstemmend principe
Het matchingprincipe vereist dat uitgaven die worden gedaan om inkomsten te genereren, moeten worden afgetrokken van inkomsten die in een verslagperiode zijn verdiend om een netto-inkomen te verkrijgen. Op deze manier worden bedrijfskosten gematcht met omzet. Het matchingbeginsel vereist ook dat op basis van ervaring en economische omstandigheden schattingen worden gemaakt om te voorzien in dubieuze rekeningen. Deze bepaling leidt tot een vermindering van de bruto-inkomsten tot de netto realiseerbare omzet om overwaardering van de opbrengsten te voorkomen.
Overeenstemmend principe voorbeeld
Een product wordt vervaardigd, op krediet verkocht en de opbrengst wordt verantwoord op het moment van de verkoop. Om de kosten van het produceren van het product te evenaren met de opbrengsten gegenereerd door het product, worden de uitgaven en opbrengsten tegelijkertijd opgenomen.
