Een overeenkomst tussen de in de Verenigde Staten gevestigde Financial Accounting Standards Board of FASB en de International Accounting Standards Board creëert nieuwe algemeen aanvaarde boekhoudprincipes, of GAAP, voor opbrengsterkenning - dat wil zeggen wanneer inkomsten uit verkopen worden geboekt. Hoewel de regels pas in 2017 van kracht worden, zijn veel bedrijven volgens PWC, een accountantskantoor, al aan het plannen voor de veranderingen. De nieuwe standaarden creëren een vijfdelig model waarin een bedrijf het contract identificeert, de prestatieverplichtingen scheidt, de transactieprijs bepaalt, de transactieprijs toewijst en de opbrengst herkent. Verschillende regels hebben betrekking op bepaalde soorten contracten, zoals die voor verzekeringen en leases.
Identificatie van het contract
FASB definieert een contract als een overeenkomst met afdwingbare rechten en verplichtingen tussen twee of meer partijen. De regels zijn van toepassing op schriftelijke en mondelinge contracten en op contractuele regelingen die worden geïmpliceerd door normale zakelijke praktijken. De partijen passen de nieuwe GAAP-regels afzonderlijk toe op elk contract, hoewel ze bepaalde contracten kunnen combineren die aan specifieke criteria voldoen.
Prestatieverplichtingen identificeren
Contracten kunnen beloften bevatten, bekend als prestatieverplichtingen, om goederen of diensten aan een klant over te dragen. De nieuwe GAAP-regels leggen uit hoe te bepalen of twee of meer verplichtingen verschillend of gecombineerd zijn. Bedrijven nemen gecombineerde verplichtingen op als één geheel. De regels leiden bedrijven ook op het omgaan met prestatieverplichtingen die afhankelijk zijn van derden.
Transactieprijs bepalen
Een verkoper verwacht contanten of een andere tegenprestatie wanneer hij goederen of services aan klanten overdraagt. FASB somt vier overwegingen op voor het bepalen van de transactieprijs: (1) Het voorspellen van de meest waarschijnlijke waarde wanneer het contract om betaling vraagt op basis van een of meer variabelen; (2) Aanpassing voor de tijdswaarde van geld; (3) Het meten van niet-contante vergoeding; (4) Verlaging van de transactieprijs als de verkoper de betaling aan de klant betaalt, zoals via een speciaal aankoopkrediet. Bedrijven mogen het kredietrisico van klanten niet meenemen bij het bepalen van de transactieprijs.
Transactieprijs toewijzen
Wanneer een contract meerdere prestatieverplichtingen heeft, moet de verkoper de ontvangen inkomsten correct toewijzen aan de verplichtingen. De verkoper gebruikt de reële of geschatte standalone prijs van elke verplichting om opbrengsten toe te wijzen. De GAAP-regels bespreken wanneer een korting moet worden toegewezen aan specifieke goederen en diensten die in het contract zijn beloofd. Als de transactieprijs tijdens het contract wijzigt, actualiseert de verkoper de omzet in de periode van de prijswijziging.
Revenue herkennen
De laatste stap van het model bespreekt hoe te bepalen wanneer een verkoper aan een prestatieverplichting voldoet door de controle over goederen of diensten over te dragen aan de klant. GAAP maakt onderscheid tussen overdrachten die zich in de loop van de tijd voordoen ten opzichte van die welke zich op een bepaald moment voordoen, en geeft criteria voor wanneer de verkoper in de loop van de tijd verdiende inkomsten moet opnemen. Het geeft ook vijf verschillende gebeurtenissen weer die aangeven dat de verkoper op een bepaald moment goederen of diensten heeft overgedragen. Deze evenementen omvatten het recht van de verkoper om betaling te ontvangen, de klant die de wettelijke eigendom van goederen heeft en de fysieke overdracht van goederen. De GAAP-regels bespreken ook speciale onderwerpen, waaronder consignatieafspraken en retrocessieovereenkomsten.
