Alle bedrijven worden geconfronteerd met risico's van verschillende bronnen, zowel intern als extern. De twee belangrijkste manieren om risico's te beheersen, zijn risicovermindering en noodplanning. Risicobeperking richt zich op het minimaliseren van risico's zodra ze zich voordoen, terwijl noodplanning verwijst naar het hebben van een alternatieve handelingsroute die gepland is zodra een risico opduikt - met andere woorden, het hebben van een plan B.
Risicobeperking
Risicovermindering is een vorm van schadebeheersing. Hoewel risicobeheersing zich richt op acties die moeten worden ondernomen nadat het risico duidelijk is geworden, moeten de risicobeheersingsstrategieën van een onderneming van tevoren worden gepland, schriftelijk worden vastgelegd en bekendgemaakt aan de belangrijkste personen binnen de organisatie.
Noodplanning
Contingency planning heeft een back-up plan in het geval dat een risico zich voordoet en maakt een aanname ongedaan waarop het oorspronkelijke plan was gebaseerd. Een bedrijf kan bijvoorbeeld aannemen dat een nieuw product dat wordt ontwikkeld, gedurende vijf jaar geen serieuze concurrentie zal ondervinden. Als een sterke concurrent na slechts enkele maanden te voorschijn komt, moet het bedrijf mogelijk een nieuwe strategie volgen, meer gericht op concurrentiepositie dan op het vergroten van de markt voor zijn product.
Risico-identificatie
Een belangrijk aspect van zowel risicovermindering als noodplanning is het vermogen om potentiële risico's te identificeren voordat ze zich voordoen en om mitigatie- of noodstrategieën te plannen. Een populaire manier om risico's te identificeren, is nadenken over de aannames die ten grondslag liggen aan het bedrijfsplan of -model van een bedrijf en vragen wat er zou gebeuren als die aannames onjuist zouden blijken te zijn.
Risicoweging
Naast het identificeren van potentiële risico's, moet een bedrijf prioriteit geven aan zijn inspanningen op het gebied van mitigatie en noodplanning voor de belangrijkste risico's. Een veel gebruikte techniek is om alle mogelijke risico's op te sommen en deze in een twee-bij-twee matrix te plaatsen, waarbij de verticale as de ernst van het risico aangeeft en de horizontale as de waarschijnlijkheid van het risico weergeeft. De risico's in het kwadrant rechtsboven - de meest ernstige en meest waarschijnlijke - moeten eerst worden aangepakt.
