Budgettering voor een organisatie van elke omvang kan een moeizaam en langdurig proces zijn, vooral in de politiek geladen wereld van nationale en lokale overheden. Om het budgetteringsproces beter beheersbaar te maken, opereren sommige staten en gemeenten onder een tweejaarlijks budget. Een tweejarig budget is er één dat twee jaar meegaat, dus elke financiering die door dit budget wordt geïnitieerd, is gedekt voor een periode van twee jaar. Dit is heel anders dan de jaarlijkse budgettering door andere overheden, waaronder de federale overheid en de meeste organisaties.
Traditioneel tweejaarlijks budget
Traditionele tweejaarlijkse budgettering werkt op een oneven even systeem. Wetgevers dienen een budget in en goedkeuren dat 24-maanden kredieten op een oneven jaar omvat en concentreert zich op begrotingstoezicht in zelfs jaren. Tijdens deze toezichtperiode kunnen wetgevers observeren hoe programmageld wordt besteed, welke resultaten in het programma worden behaald en bepalen welke wijzigingen moeten worden aangebracht in de programmacomkredieten in het volgende budget. Congresjuristen hebben wetgeving aanbevolen of gesponsord die een federale begroting goedkeurde met behulp van een traditioneel tweejaarlijks systeem.
Andere types
Andere soorten tweejaarlijkse budgettering zijn tweejaarlijkse financiële planning en tweejaarlijkse budgettering. Een tweejarig financieel plan bestaat uit jaarlijkse uitgaven gekoppeld aan een niet-bindend bestedingsplan van twee jaar. De tweejaarlijkse begroting voor rollend materieel is een uitgavenplan dat twee jaar bestrijkt, maar wordt uitbetaald in twee vaste jaarlijkse kredieten die kunnen worden herzien en aangepast.
Pros
Voorstanders betogen dat overheden met jaarlijkse budgettering maximaal acht maanden van het jaar besteden aan begrotingsaangelegenheden. Ze beweren dat dit een inefficiënt gebruik van de tijd en aandacht van de overheid is, evenals een verspilling van belastinggeld als gevolg van personeelskosten. Ze argumenteren ook dat een jaar geen significante hoeveelheid tijd is om de resultaten van programmafinanciering volledig te zien en te meten. Het bevordert ook een langeretermijnvisie van de wetgever op uitgavenproblematiek en inkomstenprognoses.
Cons
Tegenstanders wijzen erop dat in plaats van een groter budgettoezicht mogelijk te maken, de tweejaarlijkse budgettering het daadwerkelijk kan verminderen door de hoeveelheid tijdskredieten die commissies besteden aan begrotingsaangelegenheden te verminderen. Door de portemonnee van een jaar te verwijderen, maakt u ook het overzicht minder effectief door de methode te verwijderen waarmee de overheid een programma kan volgen. Bovendien laten de tweejaarlijkse begrotingen niet toe dat de wetgevingsagenda snel wordt gewijzigd. Het feit dat het tweejaarlijkse budget vaak moet worden gewijzigd of aangepast om onmiddellijke of noodkwesties te omvatten, zoals natuurrampen of onvoorziene economische uitdagingen, betekent dat het hele begrotingsproces kan worden gemanipuleerd.
populariteit
De Nationale Conferentie van wetgevers van de staat meldt dat vanaf 2010 slechts 20 staten gebruik maken van tweejaarlijkse budgettering. Sinds 1940 hebben 24 van de 44 staten tweejaarlijkse budgettering opgegeven ten gunste van jaarlijkse budgettering. Staten, zoals Arkansas, hebben de moeilijkheid genoemd om de inkomsten accuraat te projecteren, waardoor een tweejaarlijkse begroting onuitvoerbaar is. Lokale overheden die een directere relatie hebben met toezicht en inkomsten lijken het gemakkelijker te hebben om om te gaan met de problemen van tweejaarlijkse budgettering en hebben het idee van tweejaarlijkse budgettering omarmd. In 2000 heeft de stad Auburn, Alabama tweejaarlijkse budgettering uitgevoerd en heeft ervoor gekozen deze in 2002 te behouden na de eerste rotatie.
