Internationale financiële instellingen voorzien bedrijven of overheden van een lening voor nooddoeleinden of voor normale zakelijke functies. Wanneer deze instellingen geld aan een andere groep verstrekken, is er een element van risico aanwezig. Hoe de instellingen deze risico's beheren, hangt af van de specifieke situaties. Risicovolle omstandigheden omvatten doorgaans veel meer voorwaarden op de lening dan een normale zakelijke lening.
Door de overheid gesteunde instellingen
Sommige financiële instellingen zijn inherent verbonden met de treasury-afdeling van een overheid. De Federal Reserve, de Wereldbank en het Internationaal Monetair Fonds zijn goede voorbeelden. Het IMF is een internationale instelling die landen die een economische crisis doormaken, een tijdelijke lening verstrekt om de economie te stabiliseren. Deze lening wordt ondersteund door de oprichter van de instelling, de regering van de Verenigde Staten. De Wereldbank is een gespecialiseerde instelling van de Verenigde Naties die is opgericht om hulp te bieden aan overheden, privé-instellingen en bedrijven. Het doel van deze leningen is om te helpen bij ontwikkelings- en gezondheidsprojecten.
Particuliere instellingen
Verschillende internationale instellingen zijn privé, zoals Deutsche Bank, HSBC, Goldman Sachs en AIG. Deze bedrijven verstrekken leningen op basis van het risiconiveau van de investering en het winstpotentieel. Zoals het geval is bij de meeste financiële beslissingen: hoe hoger het risico, hoe groter de potentiële beloning. Een financiële instelling kan bijvoorbeeld besluiten te investeren in Nigeriaanse olievelden ondanks het hoge niveau van corruptie en bekend vandalisme van de overheid. De primaire prikkel waaronder particuliere instellingen leningen uitgeven, is omwille van het vergroten van de welvaart van haar aandeelhouders.
Risico's beheren
Internationale financiële instellingen meten het risico door de overheid of het vermogen van de onderneming om terug te betalen, het niveau van de schuld en wat de groep als onderpand kan aanbieden in geval van wanbetaling. Door de overheid gesteunde instellingen verstrekken doorgaans leningen ongeacht het bedrag van de schuld, voornamelijk omdat de lening wordt uitgegeven vanwege economische catastrofes. Tijdens de schuldencrisis in Griekenland bood het IMF Griekenland een reddingsplan om zijn zwervende economie te stabiliseren. In dit geval werd het risico gematigd door de kracht van andere economieën in de Europese Unie, waaronder Duitsland en Frankrijk.
Private bedrijven hebben andere manieren om het risico te beheersen, voornamelijk door hoge rentetarieven, vooraf te betalen vergoedingen en strikte voorwaarden. Particuliere instellingen kunnen ook in geval van wanbetaling collateral verzamelen.
overwegingen
Sommigen, zoals voormalig consultant John Perkins, halen aan dat internationale financiële instellingen zich richten op derdewereldlanden die rijk zijn aan natuurlijke hulpbronnen voor uitbuiting. In de jaren zeventig van de vorige eeuw gooiden bedrijven in Panama infrastructuurprojecten naar landen die wisten dat ze hun schulden niet zouden nakomen vanwege de hoge instelbare rentetarieven. Toen de wanbetaling plaatsvond, verzamelde de instelling vervolgens natuurlijke hulpbronnen zoals gas en olie als onderpand voor een fractie van de prijs. In deze gevallen was het hoge risico van wanbetaling in feite gunstig voor de financiële instelling.
