Betaald worden voor wat je doet is ongetwijfeld een goede zaak, maar betaald krijgen voor dingen die niet gepaard gaan met uit bed komen en naar je werk gaan is misschien nog beter. Dat is het fundamentele verschil tussen verdiend en onverdiend inkomen: als je ervoor hebt gewerkt, is het waarschijnlijk een verdiende inkomen, en als het geld is dat binnenkomt, wat je ook doet, is het onverdiende inkomen. Als je vermoedt dat de definitie van het niet-verdiende inkomen van de IRS iets gecompliceerder is dan dat, zou je gelijk hebben.
Wat is onverdiende inkomen?
De eerste test of een inkomen verdiend of onverdiend is, is door naar de definitie van het beroepsinkomen te kijken en te kijken of dit van toepassing is. De IRS beschouwt uw inkomsten te verdienen als het in de vorm van lonen, salarissen, fooien en andere belastbare beloningen is; vakbondsvoordelen; invaliditeitsuitkeringen die u ontvangt voordat u de pensioengerechtigde leeftijd heeft bereikt en inkomsten uit het runnen van uw eigen bedrijf. Er zijn nog een paar andere speciale gevallen, maar dat zijn de belangrijke. Het onverdiende inkomen wordt dus gedefinieerd als inkomen dat niet uit dingen komt. Enkele specifieke voorbeelden in publicatie 17 zijn belastbare rente, meerwaarden, dividenden en uitkeringen van meerwaarden, werkloosheidsuitkeringen als u ontslagen bent en verschillende vormen van studiebeurs of pensioeninkomen.
Waarom is het onverdiend?
De meeste van deze inkomsten worden als onverdiend beschouwd, maar ze zijn om een reden onverdiend. Die redenen variëren. Als je bijvoorbeeld een beurs hebt, heb je het misschien wel 'verdiend' door jarenlang hard te ploeteren op school, maar niet door te werken voor lonen in de conventionele zin. Pensioeninkomsten zijn een bijproduct van uw vroegere inkomsten uit arbeid, wat betekent dat u profiteert van werkgerelateerde inkomsten waarover u al belastingen hebt betaald. Op dezelfde manier kan het geld dat u voor u heeft laten werken - of het nu gaat om het verdienen van rente of als een belegging in fondsen of individuele aandelen - oorspronkelijk afkomstig zijn van uw loon of salaris, maar u heeft uw belastingen al betaald op dat.
Waarom beleggingsinkomen lagere belastingen heeft
Een ding dat u opvalt aan niet-verdiende inkomsten, is dat veel van deze inkomsten uit beleggingen bestaan. Als u bijvoorbeeld CD's koopt of geld op een spaarrekening hebt, wordt de rente hiervan beschouwd als niet-verdiende inkomsten. Meerwaarden uit de groei van een belegging gelden als niet-verdiende inkomsten. Als uw meerwaarden indirect zijn wanneer een fonds dat u bezit winst maakte op een van de deelnemingen, is uw aandeel daarin - een vermogenswinstdeling - ook een onverdiend inkomen. Als u een inkomensportefeuille hebt die is opgebouwd uit aandelen die dividend uitkeren, worden de dividenduitkeringen die u ontvangt ook als niet-verdiende inkomsten beschouwd. Rente-inkomsten worden belast zoals uw normale arbeidsinkomen, terwijl dividenden en meerwaarden minder belasting aantrekken. Er zijn redenen voor beleggingsinkomsten om een gunstige fiscale behandeling te ontvangen. Een cynicus zou kunnen beweren dat de belastingwet de rijken begunstigt. Een evenwichtiger beeld is eenvoudig dat economische groei actieve investeringen vereist in plaats van passieve rente-inkomsten, dus het belastingstelsel is gestructureerd om prikkels te geven om te investeren.
Wat zijn de tarieven?
De belastingtarieven die u betaalt voor uw gewone inkomen, dat wil zeggen het inkomen uit inkomen plus rentebaten, lopen behoorlijk uiteen. Ze zijn afhankelijk van je status: alleenstaand, gehuwde aangifte gezamenlijk of afzonderlijk, hoofd van het huishouden enzovoort, en hoeveel je in het jaar hebt verdiend. Bij lagere inkomens zou je slechts 10 of 15 procent kunnen betalen, maar op het moment van schrijven zouden inkomens van $ 37.950 en hoger, per persoon, belastingen van 25 procent kunnen trekken tot 39.6 procent. Dividendopbrengsten en langetermijnwinst op aandelen zijn daarentegen onbelast als u in de onderste twee inkomensgroepen zit. Als u in een van de haakjes van 25 tot 35 procent belasting op uw gewone inkomen zit, betaalt u 15 procent van deze inkomsten uit beleggingsopbrengsten. Als je in de hoogste schijf zit, betaal je met 39,6 procent belasting op je gewone inkomen 20 procent op dividenden en meerwaarden. Dat is ongeveer de helft van het tarief dat u op uw gewone inkomen betaalt.
Op belasting beschut groei
Die gunstige behandeling van beleggingsinkomsten is geweldig, maar u betaalt nog steeds belastingen op de groei van uw geld. Als u probeert een nestei te bouwen voor uw pensioen, kunt u een stapje verder gaan door uw beleggingen in een fiscaal beschermd account te houden, zoals een IRA of een door de werkgever gesponsorde 401 (k). In die accounts kan je geld zonder belasting groeien tot je met pensioen gaat, wat een enorm voordeel is. Met een standaard IRA of een 401 (k), betaalt u uw bijdragen met dollars vóór belasting en betaalt u belasting over het geld wanneer u het met pensioen neemt. Vermoedelijk zal je inkomen dan lager zijn, dus dan betaal je er minder aan. Door geld in het plan te steken, vermindert u ook uw belastbare inkomen voor het jaar, wat een ander nuttig voordeel is. Roth IRAs werken het tegenovergestelde. Je betaalt ze met dollars na belastingen en je mag je bijdragen niet aftrekken van je belastbare inkomen, maar ze geven je een belastingvrij inkomen nadat je met pensioen bent gegaan. Je kunt ook je bijdragen uit een Roth IRA halen zonder een belastingaangifte te hoeven doen, dus het is ook een potentiële bron van noodfondsen.
Hoe zit het met de kinderen?
Een andere aloude manier om nog minder belasting te betalen voor uw onverdiende inkomen, is door een deel ervan in de namen van uw kinderen te vermelden. Tenzij je een kinderster oudt, is hun inkomen waarschijnlijk lager dan het jouwe, en ze zitten in een van de allerlaagste belastingschijven. In de handen van een kind ten laste kunnen rentebaten weinig of geen belasting aantrekken, en de belastingen op dividend of kapitaalwinsten zijn meestal voor de meeste kinderen nihil, vooral als ze jong zijn. Je vindt een korte bespreking van het niet-verdiende inkomen van kinderen in IRS-publicatie 17, in het hoofdstuk over het berekenen van je belastingen, maar voor een uitgebreidere uitleg, moet je je wenden tot IRS-publicatie 929. Dat is degene die zich bezighoudt met belastingregels voor kinderen en andere afhankelijke personen, en met dat in de hand, zult u vrij snel kunnen beslissen of u een voordeel op uw eigen belastingen zult krijgen.
UTMA- en UGMA-accounts
U moet een of andere zakelijke arm of bewaarrekening instellen om investeringen - en het onverdiende inkomen dat zij genereren - legaal over te dragen aan kinderen. Er zijn voor het onderwijs specifieke accounts, maar er zijn veel beperkingen ingebouwd. Een meer flexibele benadering is om hiervoor een Universal Transfer to Minors-account of UTMA te gebruiken. Sommige staten hebben een iets andere versie, een Universal Gift to Minors-account of UGMA, maar ze lijken op elkaar in de manier waarop ze werken. U stelt het account samen met een bewaarder, uzelf of een andere verantwoordelijke volwassene, die het account en de investeringen namens het kind beheert. Deze strategie verlaagt je belastbare inkomen en legt een nestei in handen van je kinderen, die beide uitstekende dingen zijn, en het is niet verwonderlijk dat veel ouders in het verleden de gelegenheid echt hebben misbruikt. De UTMA-belastingregels die de IRS heeft ingevoerd vanaf 2018, staan alleen de eerste $ 2.100 van het onverdiende inkomen van een kind onbelast toe. Daarboven, het is belast tegen hetzelfde tarief als traditionele trusts en landgoederen.
Een paar nadelen van UTMA's
Niets is perfect, natuurlijk, en er zijn een aantal duidelijke nadelen aan het creëren van een UTMA voor uw kinderen. Een daarvan is dat je die investeringen net hebt overgedragen en dat ze niet langer van jou zijn. Als u de bewaarder bent, kunt u op legitieme wijze een deel van dat geld uitgeven aan de uitgaven van het kind, maar u kunt het niet terugnemen voor uw eigen gebruik. Wat nog belangrijker is, die investeringen en het inkomen dat ze genereren worden het eigendom van uw kind op meerderjarige leeftijd, zonder grenzen aan de manier waarop ze worden gebruikt. Daar zijn een paar heel duidelijke problemen mee. Een daarvan is dat het van invloed kan zijn op de subsidiabiliteit van uw kind voor studieleningen, wat een complicatie kan zijn, zelfs als u altijd van plan was dat het account een collegefonds was. Een andere is dat jonge volwassenen niet altijd goede geldmanagers zijn, en er is niets om te zeggen dat je 20 jaar sparen niet zal worden opgekauwd tijdens een zware feesten. Het enige dat u kunt doen is uw kinderen goed trainen in het gebruik van hun geld en hopen dat ze doelgericht genoeg zijn om het verstandig te gebruiken. Het is een goede manier om hen betrokken te laten raken bij de details van hun eigen UTMA, zodat ze opgroeien om fiscaal verantwoordelijk te zijn.
