Integrative Social Contracts Theory is een theorie van bedrijfsethiek die is ontstaan door Thomas Donaldson en Thomas Dunfee en die sterk wordt beïnvloed door de theorieën over sociale contracten van politieke filosofen zoals Thomas Locke en John Rawls. Het doel van Integrative Social Contracts Theory is om een raamwerk te bieden waarmee bestuurlijke en zakelijke beslissingen kunnen worden genomen met betrekking tot hun impact op relevante gemeenschappen, ethische normen en mogelijke universele morele standaarden.
Macrosociaal contract
Op basis van de theorie van sociaal contract, stellen de Integrative Social Contracts Theory dat rationele mondiale aannemers - bedrijven, individuen en andere economische actoren - een hypothetisch contract aangaan dat normen en normen bepaalt. In plaats van politiek en bestuur houdt dit contract zich echter bezig met normatieve regels die van invloed zijn op economische en zakelijke aangelegenheden. Deze normen mogen niet teveel conflicteren met uiteenlopende culturele of religieuze normen. Hoewel de hypothetische situatie in deze theorie is dat actoren dit contract willens en wetens vormen, zal dit proces in werkelijkheid eerder impliciet tot stand komen, zoals met de theorie van sociale contracten, waarbij toestemming zonder dwang de leidende factor is of een norm of waarde al dan niet is constitutieve.
Hypernorms
Deze term wordt gebruikt om te verwijzen naar universele morele principes die de grenzen zijn van acceptabele actie. Hypernormen zijn breed, fundamenteel en omvatten alle actoren overal, en dienen als een ultieme horizon die bepaalt wat wel en niet ethisch is voor mensen en zakelijke entiteiten. Om een actie ethisch te laten zijn in het kader van de theorie van sociale contracten, moet ze in overeenstemming zijn met dergelijke hypernormen.
Microsociale contracten
Microsociale contracten zijn minder doordringend en minder omvattende overeenkomsten tussen agenten in kleinere bedrijven of economische gemeenschappen - zoals, maar niet beperkt tot, individuele industrieën - en bestaan als een onderlaag van contracten die bestaan in het kader van het Macrosocial-contract. Ze produceren normen die worden bepaald door de algemeen aanvaarde normen en waarden van een gemeenschap. Om door de Integrative Social Contract Theory als legitiem te worden beschouwd, mogen ze niet afwijken van hypernormen die gedeeltelijk worden bepaald door het Macrosocial-contract.
Methodologie
Integrative Social Contracts Theory biedt een losse methode voor het nemen van ethische beslissingen. Eerst moet u alle gemeenschappen identificeren die door de beslissing worden beïnvloed. Vervolgens is het nodig om de normen vast te stellen waarmee die gemeenschappen zich vrij conformeren. Die normen mogen niet in strijd zijn met grotere morele normen die algemeen geldend voor iedereen zijn, zoals hypernormen. Tenslotte, als conflicten blijven bestaan, geef prioriteit aan normen die indringender, consistenter en coherenter zijn in het kader van het macrosociale contract. Deze methode zou theoretisch besluitvormers in staat stellen te handelen in overeenstemming met een aanvaardbare reeks waarden, praktijken en normen.
Kritiek
Kritieken van Integrative Social Contracts Theory richten zich vaak op het concept van hypernormen. Het is betwistbaar of er "universele" morele normen bestaan, hoe dergelijke normen moeten worden bepaald en of ze in de loop van de tijd en tussen culturen variabel zijn. Bovendien zou de methodologie die door Integrative Social Contracts Theory wordt ingezet een soort morele calculus vereisen, die sommige ethische theoretici hebben verworpen. Ten slotte beweren sommigen dat de enige verbintenis van een bedrijf of manager erin bestaat de winst voor de aandeelhouders te maximaliseren of om uw eigenbelang te dienen, en daarom is elke vorm van bedrijfsethiek die verder reikt dan deze minimale loyaliteiten, achterhaald.
