Egypte, zoals een groot deel van het Midden-Oosten, staat voor een groot werkloosheidsprobleem, dat nog wordt verergerd door de relatief jonge bevolking. De overgrote meerderheid van de Egyptenaren werkt in de landbouw of de informele economie, maar anderen werken in de industrie, sociale diensten, de overheidssector, het toerisme en andere industrieën.
landbouw
De landbouw blijft de Egyptische arbeidsmarkt domineren. Meer dan 30 procent van de bevolking werkt in de landbouwsector. Het einde van de 20e eeuw zag een enorme bevolkingsverschuiving naar steden, met name Caïro, maar de werkgelegenheid op het platteland in de landbouw blijft sterk.
Productie en constructie
Textiel is van oudsher een van de eerste productiesectoren in een opkomende economie. Tegen het einde van 2009 groeide de Egyptische textielindustrie met een snelheid van 30 procent per jaar. De 20ste eeuw eindigde met ongeveer 13 procent van de bevolking die in een of ander type industrie werkzaam was - meestal lichte productie - met nog eens 7 procent in de bouw.
Toerisme
Egyptische piramides, tempels, archeologische schatten en resorts aan de Rode Zee maken toerisme een integraal onderdeel van de economie van het land. De toerismesector heeft gidsen, chauffeurs, werknemers in de voedselvoorziening, archeologen en museummedewerkers in dienst. Hotels zijn een waardevolle bron van banen en hebben mensen op alle niveaus in dienst, van schoonmakers tot management. Toerisme is een belangrijke bron van inkomsten in vreemde valuta. In 2007 werkte ongeveer 13,7 procent van de bevolking in de reis- en toeristenindustrie.
Zelfstandig ondernemerschap en Microenterprise
Een groot percentage Egyptenaren is een zelfstandige en werkt in een informele economie, zoals het geval is in het grootste deel van de ontwikkelingslanden. Internationale niet-gouvernementele organisaties (NGO's) hebben geld gestort in micro-ondernemingenprojecten en Egyptenaren geholpen hun eigen kleine bedrijf te starten. Honderdduizenden micro- en kleinschalige ondernemingen domineren de informele sector. De informele sector omvat werknemers in persoonlijke diensten, zoals meiden en andere huishoudelijke werknemers. Micro-ondernemingen omvatten kleine detailhandelaren, ambachtslieden en een breed scala aan restaurants en foodservicebedrijven.
Publieke sector
Werkgelegenheid bij de overheid is al lang gezocht door werknemers vanwege de relatieve stabiliteit plus de zekerheid van een pensioen, medische verzekering en andere privileges. Initiatieven om openbare verspilling en inefficiëntie weg te nemen hebben het aantal mensen dat in de publieke sector werkt verkleind, maar het blijft een essentieel onderdeel van de economie. Meer dan 30 procent van de overheidsmedewerkers zijn leraren.
Dienstensector
Bevolkingsgroei vertaalt zich in groei in de dienstensector. Financiële diensten kenden een groei in het eerste decennium van de 21e eeuw, met banen bij lokale en internationale banken. Bijna de helft van de bevolking werkt in de dienstensector, maar een groot percentage van deze werknemers werkt informeel.
Andere sectoren
Grote infrastructurele projecten hebben veel werknemers in dienst, hoewel veel van de banen tijdelijk van aard zijn. De olie- en petroleumsectoren in Egypte zijn cruciale exportindustrieën die werkgelegenheid bieden, maar ze gebruiken nog steeds relatief weinig werknemers. Veel meer mensen werken voor openbare nutsbedrijven.
