De vakbonden organiseerden en vertegenwoordigden werknemers in hun interacties met het bedrijfsmanagement en streefden ernaar de werknemers een grotere stem te geven op hun werkplek. Vakbonden zien zichzelf als democratische organisaties die de belangen behartigen van hun leden bij wie de macht uiteindelijk berust. Net als andere organisaties hebben vakbonden een organisatiestructuur op lokaal en nationaal niveau.
Typen vakbonden
Professor Lawrence Wagoner, die industriële betrekkingen doceert aan de Universiteit van Houston, identificeert vier hoofdsoorten vakbonden: ambachtelijke, industriële, samengevoegde vaartuigen en multi-industriële vakbonden. Craft vakbonden vertegenwoordigen werknemers in dezelfde bezetting, zoals loodgieters, elektriciens en timmerlieden. Industriële vakbonden vertegenwoordigen werknemers met verschillende beroepen en vaardigheden die in dezelfde industrie of industriële site werken. Wagoner schrijft dat de meeste moderne industriële vakbonden zijn te vinden op specifieke locaties, zoals een enkele fabriek. Geaggregeerde ambachtelijke vakbonden vertegenwoordigen de belangen van verschillende ambachten. Voorbeelden zijn de Amalgamated Clothing and Textile Workers Union. Multi-industriële vakbonden vertegenwoordigen werknemers in aanverwante bedrijfstakken. Voorbeelden zijn de Oil, Chemical and Atomic Workers Union en de International Brotherhood of Teamsters.
Union Locals
Lokale vakbondsorganisaties, ook wel 'locals' genoemd, zijn de bouwstenen van nationale vakbonden. Volgens Wagoner beperken de meeste plaatselijke vakbonden zich tot een geografisch gebied dat klein genoeg is voor alle leden om vergaderingen bij te wonen waarin ze lokale officieren verkiezen, stemmen over nieuwe contracten, stakingen goedkeuren en andere vakbondsactiviteiten uitvoeren.
Kenmerken
Uniebewoners hebben regels die het aantal lokale officieren bepalen, evenals hun taken, ambtstermijnen en salarissen, indien van toepassing. Daarnaast bepaalt de local procedures voor het goedkeuren van nieuwe arbeidscontracten, het autoriseren van stakingen, het verzamelen van lidmaatschapsrechten en het selecteren van afgevaardigden voor nationale vakbondconventies. Volgens Wagoner zijn leden van de plaatselijke president een president, vice-president en penningmeester voor de lokale organisatie. Een organigram van de Office and Professional Employees International Union (OPEIU) laat zien dat een organisatie op lokaal niveau een bedrijfsmanager heeft, die personeel inhuurt en de dagelijkse activiteiten van de lokale organisatie afhandelt. De steward is een andere belangrijke lokale ambtenaar. Elke werklocatie met syndicale vertegenwoordiging heeft een winkelsteward, die verantwoordelijk is voor het werken met werknemers die een klacht hebben tegen het bedrijf.
Lokale comités
Uniebewoners kunnen ook verschillende commissies besturen die toezicht houden op functies als plaatselijke statuten, politieke actie, actie van het lidmaatschap en financiën. Het OPEIU-organigram geeft aan dat lokale comités rapporteren aan de lokale vakbond van de vakbond. Sommige lokale vakbondsvertegenwoordigers kunnen met het management over arbeidscontracten onderhandelen, maar Wagoner schrijft dat stafleden van de nationale unie over het algemeen deze taak uitvoeren.
Nationale organisatie
Lokale vakbonden betalen contributie aan en werken volgens de grondwetten van de nationale - en in sommige gevallen, internationale - unie waarmee zij samenwerken. Nationale bonden maken wetten en beleid voor hun organisaties bij de nationale conventie. De conventies, waarvan de afgevaardigden worden gekozen door de lokale bevolking in het hele land, kiezen nationale vakbondsfunctionarissen, waaronder president, vice-president en secretaris-penningmeester. Wagoner meldt dat nationale officieren fulltime in deze capaciteiten dienen met hulp van betaalde personeelsleden. Nationale vakbonden moeten niet minder dan om de vijf jaar nationale conventies en uitgezonden officieren houden, en Wagoner schrijft dat de meeste vakbonden vaker bijeenkomen.
Union Federaties
Veel nationale bonden zijn aangesloten bij een vakbondfederatie, zoals de Amerikaanse Federatie van Arbeid en Congres van Industriële Organisaties (AFL-CIO). De OPEIU-organigram toont de internationale vakbond die is aangesloten bij de AFL-CIO. Een nationale unie kan zich bij de AFL-CIO aansluiten, maar Wagoner meldt dat de nationale verantwoordelijk blijft voor zijn operaties. Change to Win is een andere vakbondsfederatie, bestaande uit vier gelieerde bedrijven: de Service Employees International Union, de United Farm Workers, de United Food and Commercial Workers en de Teamsters.
