De meerderheid van de staten volgt het common law-concept van at-will-werk. Werkgevers hoeven hun werknemers geen reden te geven om ze te beëindigen en kunnen ze om juridische redenen beëindigen. Omgekeerd kunnen werknemers hun arbeidsverhouding zonder reden of kennisgeving opheffen. Over het algemeen laten staten toe te staan dat werknemers zonder eigen schuld worden beëindigd om in aanmerking te komen voor werkloosheidsuitkeringen.
Algemene federale en staatswetten
Het Amerikaanse ministerie van arbeid stelt federale richtlijnen voor staten die moeten worden gevolgd bij het vaststellen van hun regels voor het in aanmerking komen voor werkloosheidsverzekering. Nadat een werknemer een werkloosheidsuitkering heeft ingediend, voert het werkloosheidsbureau van elke staat een onderzoek uit om te bepalen of die aanvrager in aanmerking komt voor uitkeringen. Werklozen zonder werk die zijn ontslagen wegens wangedrag komen meestal niet in aanmerking voor een werkloosheidsuitkering. Evenzo komen werknemers die zonder opgave van reden en zonder geldige reden hun dienstverband beëindigen, niet in aanmerking voor een werkloosheidsuitkering.
Staatswetten
Elke staat is vrij om te bepalen wat als "goed doel" wordt gekwalificeerd. Staten zoals Illinois beschrijven specifiek redenen van goede gronden voor beëindiging. Tenzij een werkloze sollicitant in Illinois het dienstverband stopzet om een van de goede redenen, weigert het Departement Werkgelegenheidsbescherming in Illinois hun aanvragen om uitkeringen.
Constructieve kwijting
Als een uitzondering op de opzeggingsregel kunnen werkgevers hun werknemers niet opzeggen om illegale redenen. Werkgevers mogen federale wetten niet overtreden die discriminerend werkgelegenheidsbeleid en vergeldingsmaatregelen van werknemers die hun federale rechten uitoefenen, verbieden. Bovendien verbieden staten beëindiging door werkgevers die de staatswetten overtreden. Voorbeelden van beschermde wettelijke rechten omvatten rechten om deel te nemen aan collectieve onderhandelingsactiviteiten en vakbondsactiviteiten en klokkenluidersrechten te geven aan werkgevers die zich bezighouden met illegale activiteiten. Constructieve kwijting treedt echter op wanneer werknemers hun dienstverband beëindigen, maar volgens federale regels beschouwen rechtbanken dit niet als een vrijwillige beëindiging. In plaats daarvan beschouwen rechtbanken de kwijting als onvrijwillig, aangezien hun werkgevers verantwoordelijk waren voor het zo betreurenswaardig en ellendig maken van de arbeidsvoorwaarden dat werknemers geen reële mogelijkheid hebben om hun baan te beëindigen. Constructief geloste werknemers komen in aanmerking voor werkloosheidsuitkeringen.
Regels voor het in aanmerking komen van staten
Naast het instellen van definities van beëindiging van goede doelen en niet-foutbeëindiging, kunnen staten hun eigen subsidiabiliteitswetgeving instellen, waarbij aanvragers moeten bevestigen dat ze werk zoeken. Alle staten eisen van werklozen dat ze hun inkomsten melden en verklaren dat ze in aanmerking komen om te werken.
overwegingen
Aangezien arbeidswetgeving vaak kan veranderen, mag u deze informatie niet gebruiken als vervanging voor juridisch advies. Vraag advies aan een advocaat die bevoegd is om de wet in uw rechtsgebied uit te voeren.
