Voorraadbeheer is een belangrijk onderdeel van het runnen van een succesvol retailbedrijf. Om het inkomen te maximaliseren, moeten bedrijven op elk moment de juiste hoeveelheid producten hebben. Naarmate een bedrijf een voorraad inkoopt, zal het bedrijf doorgaans variërende kosten maken omdat de prijs die door de leveranciers van de inventaris wordt aangerekend, fluctueert. Voorraadwaarderingsmethoden helpen bedrijven om de kosten van voorraad voor boekhoudkundige doeleinden te onderkennen.
Retail-methoden voor inventaris
Last-in-first-out (LIFO) en first-in-first-out (FIFO) zijn de twee meest gebruikte voorraadwaarderingsmethoden. LIFO gaat ervan uit dat elke verkochte eenheid de laatste gekochte voorraadeenheid was. FIFO neemt aan de andere kant aan dat de laatste verkochte eenheid de oudste eenheid in inventaris was. In een periode van stijgende prijzen heeft een bedrijf dat FIFO gebruikt lagere kosten en een hoger inkomen dan een bedrijf dat LIFO gebruikt. Geen van deze technieken houdt rekening met de voorraadvoorraad waaruit het werkelijke artikel afkomstig was.
Dollarwaarde LIFO
Dollarwaarde LIFO is een voorraadtechniek die is berekend in dollars. Deze voorraadtechniek geeft elke batch items per dollarwaarde weer in plaats van voorraadeenheden. Dit leidt tot een veel eenvoudigere boekhouding, omdat verschillende producten met dezelfde waarde tot dezelfde groep of groep behoren. Veel retailers gebruiken de LIFO-methode met de dollarmoewaarding, omdat naarmate de prijzen in de loop van de tijd stijgen, deze voorraadtechniek de belastingplicht voor het bedrijf vermindert. Deze belastingvermindering vloeit voort uit het feit dat de laatste voorraadeenheden die door het bedrijf zijn gekocht het duurst waren. Dit vermindert op zijn beurt het belastbaar inkomen van het bedrijf.
Prijs Index
De basistechnieken van voorraadwaardering houden geen rekening met inflatie. Om echter een juiste waardering te maken, moet een bedrijf aanpassingen doen aan de inflatie. De dollarwaardemethode gebruikt een prijsindex om de waarde van de voorraad elk jaar aan te passen. Dit is ook het bedrijf om te bepalen of de voorraadprijzen echt stijgen of simpelweg stijgen vanwege de inflatie. De belastingwetgeving van de Internal Revenue Service stelt bedrijven ook in staat om een vereenvoudigde dollarwaarde LIFO te gebruiken als het bedrijf met relatief hoge brutomargepercentages werkt.
Dubbele Uitbreidings Dollar Waarde LIFO Methode
De dubbele-uitbreidingsmethode is een procedure die een bedrijf kan gebruiken om de dollarwaarde LIFO te berekenen in een situatie waarin algemene voorraadgroeperingen van vergelijkbare artikelen niet beschikbaar zijn. Om de index met behulp van deze methode te verkrijgen, gebruikt het bedrijf een representatief deel van items in de inventaris. Het fundamentele probleem met de LIFO-methode met dubbele uitbreidingswaarde is dat deze methode vereist dat een accountant items behandelt die niet voorkomen in de inventaris van het basisjaar en vindt vergelijkbare, vergelijkbare producten. De goedkeuring van een link chain-methode kan helpen om dit probleem op te lossen, maar kan kostbaar zijn. Een gecertificeerde openbare accountant kan bedrijven adviseren over de voorraadwaarderingsmethode die het voordeligst is voor het specifieke bedrijfsmodel.
