In de economie verwijst de term "inactieve bronnen" naar geld, kapitaal of arbeid die wordt verspild. Als iemand bijvoorbeeld werkloos is, is die persoon een inactieve bron wiens talent wordt verspild. De term 'idle resources' werd bedacht door de Engelse econoom John Maynard Keynes in zijn paper 'The General Theory of Employment, Interest and Money' in februari 1939. Keynes geloofde dat om economisch herstel te bevorderen, de inactieve hulpbronnen actief moesten worden.
W.H. Hutt
W.H. Hutt publiceerde een weerlegging van het idee dat inactieve hulpbronnen nodig zijn om in beweging te komen om economisch herstel te stimuleren. Zijn paper, getiteld "WH Hutt's Theory of Idle Resources", werd ook gepubliceerd in 1939. Hutt stelde dat een inactieve werknemer of kapitaal om strategische redenen kan worden vastgehouden, zoals langetermijnplanning en doelen, of risicomijding kan een rol spelen. Een werkloze werknemer kan bijvoorbeeld liever werkloos blijven dan een baan aannemen die minder betaalt dan zijn vorige baan.