Beperkingen van de kritieke padmethode

Inhoudsopgave:

Anonim

De critical path-methode (CPM) is een hulpprogramma voor projectbeheer dat in 1957 in de Verenigde Staten is ontwikkeld. CPM is mogelijk niet geschikt voor alle projecten. Gebruikers moeten zich bewust zijn van de mogelijkheden en beperkingen en het correct implementeren.

CPM

In de kritieke-padmethode wordt een project uitgesplitst in opeenvolgende, onderling verbonden activiteiten. Aan elke activiteit wordt een voltooiingstijd toegekend. De activiteiten zijn in grafische weergave gekoppeld aan alle mogelijke paden om het project te voltooien en het 'kritieke pad' van de kortste duur.

Eerste projecten

CPM is niet geschikt als projecten niet kunnen worden opgesplitst in afzonderlijke activiteiten met bekende voltooiingstijden. In een nieuw project kunnen de duur van activiteiten bijvoorbeeld moeilijk in te schatten zijn.

Tijdrovend

Critici merken op dat het te veel tijd kost om alle activiteiten te identificeren en ze onderling te relateren om meerdere projectpaden te krijgen. Dit veroorzaakt gebruikersfrustratie voorafgaand aan het project.

Hulpbronnen verschuiven

CPM stopt met werken in praktische situaties waarin werknemers vaak opnieuw worden toegewezen aan projecten en activiteiten. Deze hertoewijzing wijzigt de voltooiingsperiode van de activiteiten en verstoort het CPM-plan.

Parallelle paden

Het identificeren van een enkel kritisch pad is moeilijk wanneer er parallelle paden zijn met vergelijkbare tijdsduren. Projectteams kunnen het oneens zijn over welke weg te kiezen of welke activiteiten kritischer zijn dan andere.