Een schoenenwinkel wordt als een zakelijke entiteit in de Verenigde Staten beschouwd, omdat de winkel een product verkoopt in ruil voor een geldelijke vergoeding. Of de eigenaar besluit om een deel van de omzet als een winst te behouden of de winkel als een non-profitorganisatie uit te voeren, is niet relevant in termen van zijn bedrijfsvoering met de staat waarin hij opereert. Een schoenenwinkel moet de juiste bedrijfsvergunningen en retailvergunningen krijgen om legaal opereren.
Licentie van de leverancier
Een eigenaar van een schoenenwinkel is verplicht om een leverancierslicentie te krijgen van de staat waar de schoenenwinkel zich fysiek bevindt. Sommige landen geven deze licentie af van de afdeling waar bedrijfsregistratie plaatsvindt, zoals de staatssecretaris of het departement van inkomsten. New York is een voorbeeld van een staat die de licenties van leveranciers op verschillende manieren behandelt, op het New Yorkse ministerie van Consumentenzaken. Een licentie van een leverancier is vereist wanneer een bedrijf producten of goederen verkoopt of least. Sommige items, zoals illustraties, eten en kranten, zijn op sommige plaatsen uitgesloten van de licentievereisten van de leverancier.
Algemene zakelijke licentie
Een eigenaar van een schoenenwinkel moet normaal ook een algemene bedrijfslicentie krijgen, afhankelijk van hoe de schoenenwinkel wordt geëxploiteerd en van welke staat de winkel zich bevindt. Sommige staten eisen dat alle bedrijven zich inschrijven bij de secretaris van de staat of de plaatselijke districtskantoor, terwijl anderen alleen bedrijven en bedrijven met beperkte aansprakelijkheid vereisen om zich bij de minister van Buitenlandse Zaken te laten registreren. Het verkrijgen van een algemene bedrijfslicentie kan de geloofwaardigheid van het bedrijf vergroten, zelfs als dit niet strikt wettelijk verplicht is, dus eigenaars moeten overwegen deze stap te voltooien.
Algemene belastingoverwegingen
De belastingoverwegingen voor een eigenaar van een schoenenwinkel zijn afhankelijk van de zakelijke licentievereisten van de eigenaar. Een eigenaar kan zijn privé-burgerservicenummer gebruiken als zijn primaire belastingaangifte-identificatienummer als hij niet verplicht is om zich als bedrijfsentiteit te laten registreren, of als hij als eenmanszaak optreedt. Als de schoenenwinkel is geregistreerd en wordt geëxploiteerd als een bedrijf of een bedrijf met beperkte aansprakelijkheid, moet de eigenaar contact opnemen met de belastingdienst en een btw-nummer krijgen om bedrijfsbelasting in te dienen, zodat de privébelastingen van de eigenaar gescheiden blijven van de belasting van de schoenenwinkel.. Het belastingidentificatienummer wordt een werkgeversidentificatienummer genoemd en wordt aan de eigenaar gegeven nadat hij het SS-4-formulier op de IRS-website heeft geregistreerd.
Lokale vergunningen
Een eigenaar van een schoenenwinkel moet ook lokale vergunningen beveiligen, afhankelijk van de behoefte aan tekenmarketing en het opnieuw opbouwen van onroerend goed. Een schoenenwinkel die borden wil gebruiken om het bedrijf te vermarkten, moet bijvoorbeeld een signaleringsvergunning krijgen van de plaatselijke afdeling voor het bouwen en plannen van de locatie waar de winkel zich bevindt. Evenzo, als het winkelobject uitgebreid moet worden verbouwd voordat de winkel kan worden geopend, moet de eigenaar ook een bestemmingsvergunning en een bouwvergunning van de bouw- en planningsafdeling van de provincie verkrijgen.
