Een handelsovereenkomst sluit aan bij twee of meer staten in een gezamenlijke verbintenis om hun handel uit te breiden. Normaal gesproken omvat dit binnenlandse structurele hervormingen zoals het verlagen van tarieven en het verminderen van bureaucratische regels. Een eenzijdige handelsovereenkomst is technisch gezien geen overeenkomst, maar de acties van een land om zijn markt uit te breiden en zijn economie te hervormen.
Vrijhandel
Vrije handel is een ideologische benadering van internationaal zakendoen. Volgens libertaire economen zoals Douglass Irwin, als grensoverschrijdende markten vrij zijn van overheidsinmenging, neemt de efficiëntie toe en hebben consumenten meer keus in producten en prijzen. Het resultaat is dat consumenten winnen, omdat grensoverschrijdende concurrentie de prijzen doet dalen. Het basisconcept hierbij is dat om de economie te "openen" voor buitenlandse invloeden, producten en werkwijzen positieve overloopeffecten zullen hebben op de binnenlandse productie. De economische problemen met unilateralisme zullen binnenkort worden gecompenseerd met verhoogde efficiëntie. Om binnenlandse producenten te dwingen te concurreren met superieure buitenlandse producenten, hoeven binnenlandse producenten hun efficiëntie alleen maar te verbeteren. In de loop van de tijd wint daarom iedereen.
unilateralisme
'Eenzijdig' in de internationale economie betekent 'van één land'. Eenzijdige vrijhandel betekent simpelweg dat één land zijn invoerbeperkingen verlaagt zonder enige formele overeenkomst voor wederkerigheid van zijn handelspartners. De veronderstelling is dat de vrije handel voordelen oplevert, ongeacht de acties van zijn handelspartners. Protectionisme, of de toename van belemmeringen voor de externe handel, wordt als een probleem beschouwd omdat het binnenlandse producenten beschermt tegen buitenlandse concurrentie, waardoor binnenlandse producenten hun normen kunnen versoepelen als er geen concurrentie is. Het komt in feite neer op een subsidie voor binnenlands kapitaal.
Voordelen
Een land kan zijn handelsbeleid liberaliseren zonder verwijzing naar zijn partners. Onder normale omstandigheden betekent dit dat één land op zichzelf de tarieven kan verlagen, internationale investeringen gemakkelijker kan maken, de belastingen kan verlagen, zijn grensgebruik kan hervormen in een poging om buitenlands kapitaal aan te trekken. Als buitenlands kapitaal wordt aangetrokken, kan het land leren van hun superieure productietechnieken, terwijl de prijzen voor vergelijkbare producten zullen dalen, gezien de nieuwe concurrentie. Een land kan zijn handelswetten liberaliseren omdat het gelooft dat deze dingen het zullen helpen. Vrije handel, zelfs als deze niet wordt beantwoord, kan het benodigde kapitaal en vermogen naar een land trekken.
Problemen
Eenzijdige binnenlandse hervorming betekent dat andere staten niet verplicht zijn om te antwoorden. Dit betekent dat land X zijn markten kan openen voor land Y, terwijl land Y zijn markten kan afsluiten voor X. Dit lijkt inherent oneerlijk, aangezien land X open staat voor buitenlandse concurrentie, wat zijn binnenlandse producenten zou kunnen schaden. Land Y kan zich daarentegen beschermen tegen buitenlandse concurrentie. Het lijkt erop dat land Y alle voordelen van bescherming geniet en tegelijkertijd profiteert van de arbeidskrachten en natuurlijke hulpbronnen van land X.
