Pareto-analyse is een manier om te kijken naar de frequentie van een probleem veroorzaakt door een bekende factor. Productie- of serviceprocesbeheer gebruiken meestal Pareto-analyse.
Concept
Pareto-analyse is gebaseerd op de 80/20 concept theorie ontwikkeld door Vilfredo Pareto en gepopulariseerd door Joseph Juran. Het onderliggende uitgangspunt is dat 80 procent van de waarnemingen afkomstig is van 20 procent van de steekproef.
Toepassing
Pareto ontdekte dit concept terwijl ze naar de Italiaanse inkomensverdeling keek, maar anderen hebben dit concept inmiddels toegepast op verschillende onderwerpen. Tegenwoordig wordt het meestal gebruikt om problemen in verband met productie of klanttevredenheid in serviceprocessen te diagnosticeren.
Identificatie
De eerste stap in een Pareto-analyse is bepalen welke factoren het probleem veroorzaken; bijvoorbeeld, als één op de tien blouses een run in de hoes heeft, bepaalt de analyse of dit te wijten is aan het vangen van een machine, een fout in het materiaal of een horloge van een operator. Factoren worden bepaald door brainstormen of het gebruik van andere verschillende kwalitatieve methoden, zoals enquêtes.
Periode
Een tijdsperiode voor de analyse wordt vervolgens vastgesteld. Het is belangrijk op te merken dat een Pareto-analyse van nature afhankelijk is van de aard ervan. Als zodanig kan de analyse alleen worden herhaald met dezelfde resultaten wanneer exact dezelfde omstandigheden optreden.
diagram
Een van de meest algemeen erkende aspecten van de Pareto-analyse is het bijbehorende schema. De Pareto-analyse vereist samenvatten en grafieken van de oorzaken en frequentie. De grafiek wordt vervolgens geanalyseerd met betrekking tot het 80/20-concept om de frequentie van oorzaken te bepalen.
