Labels zijn handige hulpmiddelen, maar het kunnen ook manieren zijn om informatie te versimpelen. Het Fair Trade-label helpt consumenten bij het identificeren van producten die zijn gemaakt volgens een transparante reeks normen die zijn opgesteld en gecontroleerd door de wereldwijde Fairtrade Labelling Organizations International. Het labelsysteem biedt een handige, gemakkelijk herkenbare steno, maar de fijne kneepjes van de wereldhandel zijn vaak complexer dan een vaste reeks normen.
Fair Trade-principes
De 10 leidende principes van de World Fair Trade Organization zijn transparantie, respect voor het milieu, geen kinderarbeid, geen discriminatie, eerlijke betaling en een goede werkomgeving. Deze principes drukken een visie uit van een handelsparadigma op basis van billijkheid en humanitaire principes. Rechtvaardig betalen voor producten die zijn geproduceerd in ontwikkelingslanden, helpt bij het opbouwen van brede welvaart, wat de kwaliteit van leven voor telers en verwerkers verbetert die doorgaans overgeleverd zijn aan lage prijzen die worden betaald door wereldwijde grondstoffenmarkten.
Fair Trade-principes worden uitgedrukt in een reeks normen, zoals specifieke prijsniveaus boven de reguliere marktrente en een vereiste om winsten te herinvesteren in gemeenschapsdiensten zoals onderwijs. Deze standaarden worden geverifieerd door een handvol onafhankelijke certificeringsbureaus over de hele wereld, zoals Fairtrade International en Fair Trade USA.
De gemengde zegeningen van prijs en certificering
Fair Trade-gecertificeerde producten kosten meestal meer dan reguliere goederen vanwege een verbintenis om telers te betalen die boven de marktprijs liggen. Hogere prijzen helpen ervoor te zorgen dat telers en verwerkers genoeg verdienen om zichzelf en hun gezin te onderhouden. Maar hogere prijzen kunnen een afschrikkend effect hebben op het algehele succes van Fair Trade-industrieën omdat veel consumenten niet bereid zijn om de Fair Trade-premie te betalen.
Certificering kan ook zowel een voordeel als een aansprakelijkheid zijn. Dankzij het externe verificatieproces kunnen klanten met recht vertrouwen in producten van Fair Trade. Certificering kan echter duur zijn, vooral voor boeren in ontwikkelingslanden, waardoor een deel van het voordeel dat ze behalen als ze hogere prijzen verdienen, teniet wordt gedaan.
Beyond Fair Trade
Het Fair Trade-model bepaalt dat de producenten een minimumprijs voor hun producten moeten betalen. Deze prijs ligt ruim boven het marktgemiddelde en betaalt voor werknemers om een eerlijker loon te verdienen dan ze zouden kunnen verdienen als ze hun gewassen voor grondstoffenprijzen zouden verkopen. Sommigen beweren echter dat Fair Trade het doel mist. Het dekt vaak niet de extra kosten van het produceren van een ambachtelijk product van hoge kwaliteit. Bovendien zijn sommige producten die niet voldoen aan specifieke Fair Trade-normen net zo ethisch verantwoorde producten als producten die wel en soms niet voldoen aan wat het eigenlijk betekent om eerlijk en duurzaam te worden verhandeld.
In sommige industrieën, zoals ambachtelijke koffie en ambachtelijke chocolaatjes, gaan producenten verder dan de garantie van het Fair Trade-label. Deze bedrijven werken rechtstreeks samen met de bron om producten te ontwikkelen die hogere prijzen kunnen opbrengen dan Fair Trade door een beroep te doen op discriminerende klanten die nog meer willen betalen voor artikelen van hogere kwaliteit. In ruil krijgt de boer meer dan alleen een verzekering tegen de prijs van zijn of haar chocolade of koffie. In plaats daarvan krijgt hij of zij directe toegang tot de marktplaats, zodat hij of zij kan genieten van de waarde van het product terwijl het zich door de toeleveringsketen en de consument beweegt.
