Het bruto binnenlands product (bbp) meet de totale output van de economie. Het is de som van vier componenten: persoonlijke consumptie, particuliere investeringen, overheidsuitgaven en netto-uitvoer (export minus invoer). Sommigen beweren dat het verminderen van belastingen meer consumptie en investeringen betekent, terwijl anderen denken dat de daaruit voortvloeiende vermindering van overheidsinkomsten leidt tot hogere tekorten en minder uitgaven aan belangrijke sociale programma's.
feiten
Belastingverlagingen betekenen meer besteedbaar inkomen voor individuen en meer ingehouden winst voor bedrijven. De impact op het bbp is afhankelijk van wat individuen en bedrijven doen met het extra geld. Als huishoudens meer goederen kopen en bedrijven de aankopen van verhuring en kapitaalgoederen verhogen, neemt het bbp toe. Een vermindering van de belastingen betekent ook minder inkomsten voor de overheid op alle niveaus, wat over het algemeen leidt tot lagere overheidsuitgaven, hogere tekorten of beide.
Betekenis
Berkeley professor J. Bradford DeLong schrijft op zijn website dat hoe consumenten en bedrijven het extra geld uitgeven, het effect van een belastingverlaging bepaalt. Huishoudens kopen waarschijnlijk goederen en diensten die zij het meeste nodig hebben met de besparingen, waardoor de vraag naar die goederen zou toenemen. Bedrijven zouden reageren op deze toegenomen vraag door de productie te verhogen en meer mensen aan te nemen, wat extra consumentenbestedingen zou genereren. Verhoogde persoonlijke consumptie en bedrijfsinvesteringen betekenen een hoger BBP. Voorstanders van belastingverlagingen betogen dat dit toegenomen niveau van consumenten- en bedrijfsactiviteiten op langere termijn meer belastinginkomsten genereert. De tegenstanders beweren echter dat belastingverlagingen, vooral wanneer overheden grote begrotingstekorten hebben, het probleem samenbrengen door de tekorten op te voeren en de flexibiliteit van het begrotingsbeleid te verminderen.
Belastingverlagingen versus overheidsuitgaven
Belastingverlagingen en projecten voor overheidsuitgaven hebben tijd nodig om te implementeren vanwege de vertragingen die inherent zijn aan het wetgevingsproces. DeLong merkt echter op dat gerichte belastingverlagingen voor mensen die het geld snel zullen uitgeven een betere beleidsoptie zijn dan stimuleringsprogramma's. Als een belastingverlaging bijvoorbeeld gericht is op gezinnen met een laag inkomen, zullen ze waarschijnlijk de belastingbesparing op boodschappen en andere huishoudelijke benodigdheden uitgeven, waardoor het bbp zou stijgen. Infrastructuurprojecten kunnen ook hetzelfde effect hebben omdat ze de werkloosheid op korte termijn verminderen, waardoor de persoonlijke consumptie en het bbp toenemen. Hogere overheidsuitgaven zouden echter de tekorten en rentetarieven kunnen verhogen, waardoor private investeringen zouden worden verdrongen en het bbp negatief zou worden beïnvloed.
Gevolgen voor begrotingstekorten
Het Amerikaanse Congressional Budget Office en anderen hebben wetgevers herhaaldelijk erop gewezen dat begrotingstekorten op de lange termijn niet duurzaam zijn. In het kader van de begrotingsonderhandelingen van 2011 voorspelde de CBO dat de verlenging van bepaalde belastingverminderingsbepalingen de inkomsten als percentage van het bbp op de lange termijn zou verlagen. Dit zou moeilijke keuzes betekenen in termen van uitgaven voor ouderen en andere belangrijke overheidsprogramma's.
