Exclusieve contracten kunnen grenzen stellen aan een of beide ondertekenaars. Dit kan bijvoorbeeld de soorten aankopen beperken die een bedrijf kan maken en de leverancierskeuze. Met individuen kan dit invloed hebben op vertegenwoordigingsrechten. Dergelijke contracten mogen de concurrentie op de markt niet beperken om als legaal te worden beschouwd.
Aankoop- en verkoopcontracten
Een veelvoorkomend type exclusief contract omvat de verkoop en aankoop van goederen binnen een specifiek geografisch gebied. De meeste autodealers werken op deze basis. Een dealerovereenkomst kan ook een overeenkomst hebben die de voertuigmerken beperkt die het kan verkopen. Een Ford-dealer kan bijvoorbeeld meestal geen voertuigen van andere automakers verkopen. Vaak moet de eigenaar van het dealerschap een ander onafhankelijk bedrijf, met apart personeel en showroom, oprichten om andere automerken te verkopen. Overeenkomsten kunnen ook clausules bevatten die de aanbodopties beperken. Een distributeursovereenkomst tussen een frisdrankverkoper en de fabrikant kan bijvoorbeeld bepalen dat de verkoper het product alleen van de bottelarij koopt, ook al kan hij het bij groothandelaren kopen.
Vertegenwoordigingsovereenkomsten
Een ander type contract dat vaak exclusiviteitsclausules omvat, is de vertegenwoordiging van kunstenaars of atleten door agenten. Een overeenkomst tussen een basketbalspeler en een agent kan bijvoorbeeld bepalen dat de speler niet door een andere partij dan de agent kan worden vertegenwoordigd als het gaat om basketbalteams en adverteerders. Dergelijke contracten neigen ook naar een "vroegste beëindigingsdatum". Zelfs als de atleet niet tevreden is met de diensten van de agent, kan het contract meestal niet eenzijdig worden beëindigd vóór een bepaalde datum, tenzij de speler grove nalatigheid van de kant van de agent kan bewijzen.
Publicatiecontracten
Publicatiecontracten zijn ook vaak exclusief. De exclusiviteit op het gebied van intellectuele producten kan verschillende dingen betekenen, afhankelijk van de context. Een auteur verkoopt de publicatierechten van een boek vaak op exclusieve basis aan een uitgever. Hoewel de auteur meestal het auteursrecht behoudt en het is vrij om een artikel te schrijven in een tijdschrift dat uit het boek is overgenomen, kan het boek als geheel alleen door de uitgever worden gereproduceerd. Dergelijke contracten kunnen ook clausules bevatten die bepalen dat de auteur haar volgende manuscript moet tonen aan de uitgever van haar eerste boek, voordat ze contact opnemen met andere uitgevers.
Wettigheid
Exclusieve contracten zijn alleen legaal als ze de concurrentie en handel niet beperken. De Clayton Act en de Sherman Antitrust Act beschrijven de voorwaarden waaronder exclusiviteitsovereenkomsten als onwettig en dus niet-afdwingbaar worden beschouwd. Vanwege de complexiteit van deze handelingen moet vaak een gekwalificeerde jurist worden geraadpleegd om te bepalen of een bepaalde overeenkomst geschikt is.
