Een hoofdverrekeningsovereenkomst is een overeenkomst tussen twee partijen - bekend als tegenpartijen - die de behandeling van bepaalde compenserende transacties of contracten regelt. Twee transacties compenseren elkaar als een winst in de ene resulteert in een verlies in de andere. Met andere woorden, de transacties dekken elkaar af. Een kaderverrekeningsovereenkomst vereist een praktijk die "nettotransactie" wordt genoemd als een van de tegenpartijen in gebreke blijft of een contract opzegt dat is opgenomen in de kaderverrekeningsovereenkomst.
Netto afrekening
Onder netto vereffening tellen de tegenpartijen het nettobedrag op dat verschuldigd is als gevolg van alle contracten binnen de raamverrekeningsovereenkomst. De tegenpartij die geld verschuldigd is, is verplicht om zijn schuld te betalen via een enkele betaling in een enkele valuta aan de andere tegenpartij. Normaal gesproken omvatten de contracten binnen een raamverrekeningsovereenkomst afgeleide financiële instrumenten, waaronder futures, opties, swaps, converteerbare effecten en andere contracten waarbij de waarde van het derivaat voortvloeit uit de waarde van een gerelateerde onderliggende zekerheid. Bovendien zijn retrocessie-omgekeerde retrocessieovereenkomsten en effectenleenfinancieringsovereenkomsten vaak opgenomen in kaderverrekeningsovereenkomsten. Twee fabrikanten kunnen een hoofdverrekeningsovereenkomst opstellen als ze optreden als wederzijdse leveranciers en klanten voor elkaar.
