Historisch gezien probeerden landen binnenlandse industrieën te beschermen tegen buitenlandse concurrentie door heffingen te heffen op goederen die uit andere landen werden geïmporteerd. Sinds de jaren 1970 is de wereldwijde trend richting vrije handel tussen naties. Hierdoor zijn de tarieven wereldwijd drastisch gedaald. Een aantal niet-tarifaire belemmeringen is echter toegenomen, aangezien industrieën overal ter wereld bescherming blijven zoeken tegen buitenlandse concurrenten.
Identificatie
Niet-discriminerende barrières verwijzen naar een reeks acties, met uitzondering van tarieven, die overheden toepassen om geïmporteerde goederen te beperken. Vaak van bureaucratische aard, is het de bedoeling van niet-tarifaire belemmeringen om de prijzen van geïmporteerde producten te verhogen om ze minder aantrekkelijk te maken voor consumenten, of om hun beschikbaarheid te beperken ten gunste van in het binnenland geproduceerde versies van dezelfde goederen. Hoewel de meeste niet-tarifaire belemmeringen de regels van de Wereldhandelsorganisatie schenden, neemt hun gebruik toe.
Geschiedenis
Volgens een werkdocument van de State University van Iowa door John C. Beghin zijn de tarieven wereldwijd sinds 1980 onder de Wereldhandelsorganisatie en haar voorganger, de Algemene Overeenkomst inzake tarieven en handel, gedaald. De tarieven zijn gedaald naarmate meer landen op weg zijn naar vrijhandel. Economen stellen dat vrije handel het grootste aantal mensen ten goede komt door de keuze van de consument te vergroten en de prijzen te verlagen door middel van concurrentie. Naarmate de tarieven zijn gedaald, is de vraag vanuit de industrie naar bescherming via niet-tarifaire belemmeringen echter toegenomen.
Types
Economen Robert Stern en Alan Deardorff, in een werkdocument van de University of Michigan, identificeerden vijf klassen van niet-tarifaire belemmeringen. Deze omvatten kwantitatieve belemmeringen, zoals invoerquota's en regelrechte embargo's op ingevoerde goederen; niet-tarifaire vergoedingen, zoals invoerrechten op geïmporteerde goederen die worden gesubsidieerd door de regeringen van hun land; overheidsbeleid, zoals door de staat gesponsorde monopolies en subsidies aan binnenlandse industrieën; en procedurele belemmeringen, zoals die welke de kosten verhogen door middel van douane-inspecties. Een vijfde klasse staat bekend als technische handelsbelemmeringen of TBT's.
TBT
Technische handelsbelemmeringen omvatten gezondheids- en veiligheidsnormen, milieuregelgeving en verpakkings- en etiketteringsregels. Gecombineerd kunnen deze voorschriften de prijzen verhogen of de beschikbaarheid van buitenlandse goederen beperken, wat op zijn beurt de binnenlandse producenten van hetzelfde goed ten goede komt.
Expert Insight
Beghin constateerde in zijn paper een toename van het gebruik van TBT's door overheden, omdat bedrijven bescherming zoeken tegen goedkopere buitenlandse goederen en consumenten meer veiligheid en milieuvriendelijkere producten eisen. Beghin merkte op dat het gebruik van twee soorten NTB's - exportquota en subsidies - bijna is verdwenen, behalve op de landbouwmarkten.
Bijwerkingen
Vanwege de enorme verschillen in beleidsacties en het gebrek aan betrouwbare gegevens, is het moeilijk om op betrouwbare wijze de effecten van niet-tarifaire belemmeringen te meten. Beghin meldde dat de meeste analyses zijn gericht op de prijs en beschikbaarheid van geïmporteerde goederen afkomstig van NTB's. Een in 2009 in een elektronisch economisch tijdschrift gepubliceerde studie wees uit dat niet-tarifaire belemmeringen beperkend zijn en soms bestaande tarieven aanvullen. De studie concludeerde verder dat niet-tarifaire belemmeringen minder effect hebben op de prijzen in gebieden waar tarieven bestaan.
