De onderhandelingsmacht van leveranciers in de fast-foodindustrie varieert aanzienlijk van onderneming tot onderneming en over tijd en locatie. De investering van een fastfoodbedrijf in een specifieke leverancier en de beschikbaarheid van andere leveranciers spelen beide een sleutelrol in de onderhandelingsmacht van leveranciers.
Merknamen
Merkleveranciers hebben over het algemeen meer onderhandelingsmacht. McDonald's heeft bijvoorbeeld contracten met Newman's Own en Coca-Cola en gebruikt deze merknamen om merkgetrouwe klanten aan te trekken. Deze leveranciers hebben meer onderhandelingsmacht, want als ze stoppen met het leveren van restaurants, kunnen de restaurants geld verliezen of gedwongen worden om hun marketingstrategieën te veranderen.
Beschikbaarheid van andere leveranciers
In een markt die verzadigd is met leveranciers van dezelfde of vergelijkbare producten, neemt de onderhandelingsmacht van een individuele leverancier af. Restaurants kunnen eenvoudig overschakelen naar een andere leverancier die hetzelfde product aanbiedt. Dit betekent dat de leveranciers mogelijk meer moeten voldoen aan de eisen van de kopers en dat kopers druk kunnen uitoefenen op leveranciers om hun kosten te verlagen, betere producten aan te bieden, levertijden te verkorten of een hoger volume te bieden.
Kosten en kwaliteitsproblemen
Een leverancier die een product tegen een aanzienlijk lagere prijs aanbiedt in vergelijking met andere leveranciers, heeft meer onderhandelingsmacht, zelfs in een verzadigde markt. Evenzo, als één leverancier een superieur product, betere efficiëntie of snelle levertijden biedt, zal de onderhandelingsmacht van deze leverancier hoger zijn dan die van andere leveranciers in de sector. Fastfoodrestaurants werken op hoog volume, dus snelle vervanging van benodigdheden tegen lage kosten kan restaurants, tijd, geld en gedoe besparen. Als een leverancier de goedkoopste, meest efficiënte of hoogste kwaliteit items levert, heeft het meer onderhandelingsmacht.
Gedeelte van leveranciersbedrijf
De bereidheid van een leverancier om te onderhandelen - en het risico te lopen een klant te verliezen - is gedeeltelijk gebaseerd op het budget van de leverancier, evenals hoeveel van zijn bedrijf afkomstig is van een specifiek fastfoodrestaurant. Een leverancier met een bloeiend, gediversifieerd klantenbestand heeft meer onderhandelingsmacht dan een leverancier die uitsluitend op één of twee restaurants vertrouwt.
