Om grote projecten te financieren, verhandelen grote entiteiten - over het algemeen overheden of overheidsinstellingen - vaak obligaties die zijn ontworpen om een project te financieren dat wordt beheerd door iemand anders en de gemeenschap ten goede komt. Dat staat bekend als conduit debt en wordt meestal gevonden wanneer een overheid grote projecten wil financieren zonder buitensporige risico's te nemen. Als deze schuld de vorm aanneemt van een gemeentelijke obligatie, moeten kiezers over het algemeen de maatregel goedkeuren.
Wederzijds aantrekkelijk
Conduitschulden kunnen zowel de uitgevende instelling als de ontvanger ten goede komen. Als een gemeentelijke instantie de obligatie afgeeft, kan deze in aanmerking komen voor een vrijstelling van belasting die de externe investeerder gewoonlijk niet op eigen kracht kan verkrijgen. Dit maakt de kwestie aantrekkelijker voor beleggers die hun belastingdruk willen minimaliseren, en het kan een goedkopere manier zijn voor de kredietnemer om financiering te verkrijgen in vergelijking met het zoeken naar privé-dollars. Voor de instantie van afgifte draagt dit bij tot het tot stand komen van een project zonder haar aansprakelijk te stellen voor het terugbetalen van de gelden; de ontvanger van de obligatie neemt die verplichting op zich. Anderzijds is de uitgever niet eigenaar van het item als het eenmaal is gebouwd. Als conduitschuld wordt gebruikt om een nieuw honkbalstadion te bouwen en het team de naamgevingsrechten verkoopt, heeft de overheid geen recht op die fondsen.
