Kredietcontroles beïnvloeden meer dan of iemand een lening of een creditcard kan krijgen. Werkgevers voeren kredietcontroles uit op toekomstige nieuwe werknemers; verhuurders gebruiken kredietcontroles om potentiële huurders te onderzoeken. Als u een kredietcontrole wilt uitvoeren, heeft u iemands naam, adres en zijn burgerservicenummer nodig. Dit nummer is ook het identificatienummer van de belastingbetaler op IRS-formulieren.
Geschiedenis
De federale overheid introduceerde het nummer van de sociale zekerheid in 1936. In de loop van de decennia zag het gebruik veel verder dan de socialezekerheidsadministratie en de IRS begon het in 1961 te gebruiken. Als gevolg hiervan maakt het gebruik in het bedrijfsleven het gemakkelijker voor bedrijven om informatie te verstrekken aan de IRS- en socialezekerheidsnummers zijn vereist bij bankieren, beleggingen en andere situaties. Dat maakt het een handig hulpmiddel voor iedereen die een achtergrondcheck uitvoert.
Procedure
Neem voor het uitvoeren van een kredietcontrole contact op met één of alle drie de belangrijkste kredietbureaus - Experian, Equifax en TransUnion - en bestel een rapport en een credit score. De drie bureaus hebben mogelijk niet dezelfde informatie, dus het is de moeite waard om ze alle drie te controleren.
Functie
Een kredietrapport geeft verhuurders en kredietverstrekkers informatie over de financiële geschiedenis van een persoon - of ze haar rekeningen op tijd betaalt, of ze faillissement aanvraagt en of ze veel schulden bij zich heeft. Werkgevers gebruiken kredietrapporten om de arbeidsverleden te verifiëren, maar sommige bedrijven zijn van mening dat werkgevers met kredietproblemen of een hoge schuldenlast minder betrouwbaar zijn en meer geneigd zijn om te stelen.
overwegingen
Volgens de Fair Credit Reporting Act moet u een geldige reden hebben om een kredietrapport bij iemand aan te vragen: u overweegt een huurovereenkomst met hem te sluiten of een lening uit te lenen, of u voert een achtergrondonderzoek vóór de tewerkstelling uit. Werkgevers moeten schriftelijke toestemming hebben om een kredietcontrole uit te voeren, wat meestal deel uitmaakt van de sollicitatiepapieren; Werkgevers, verhuurders of geldschieters die een aanvrager afwijzen op basis van negatieve informatie in het kredietrapport, moeten hem op de hoogte brengen van de beslissing en de reden daarvoor.
Aardrijkskunde
Sommige staten hebben strengere wetten dan de federale overheid. Onder federale wetgeving, bijvoorbeeld, hoeft een werkgever die zijn eigen achtergrondcontrole uitvoert - in plaats van iemand aan te nemen om dit te doen - geen toestemming te vragen of zijn beslissing uit te leggen; in Californië moeten werkgevers om toestemming vragen en negatieve beslissingen uitleggen, ongeacht wie de zoekopdracht heeft uitgevoerd.
