Een verzendconferentie is een vereniging van vervoerders die bepaalde voorwaarden voor service volgen.Ze sluiten een formele overeenkomst die termen als hun prijs voor het leveren van diensten definieert. Dit systeem is al lang in de mode in de scheepvaart. Recente wetten hebben de reikwijdte beperkt vanwege misbruik. Historisch gezien waren er nadelen als gevolg van de monopolistische macht van deze scheepvaartconferenties.
Huidige situatie
Historisch gezien hebben de Verenigde Staten sinds 1914 de scheepvaartconferenties grotendeels vrijgesteld van antitrustbepalingen; de Federal Maritime Commission heeft echter een zekere discretionaire bevoegdheid om eventuele misbruiken te onderzoeken. Zelfs toen hadden scheepvaartconferenties bepaalde monopoliebevoegdheden die klanten en concurrenten benadelen. De Ocean Shipping Reform Act (OSRA), die in 1999 van kracht werd, heeft de monopoliepositie van scheepvaartconferenties in de VS verkort.
Monopoly Power
Scheepvaartmaatschappijen die deel uitmaken van een verzendconferentie hebben over het algemeen monopolistische macht in hun werkgebieden. In het geval dat een luchtvaartmaatschappij weigerde deel te nemen aan de conferentie, was het de gewoonte van dergelijke scheepvaartconferenties om van deze monopolistische macht gebruik te maken om de niet-samenwerkende luchtvaartmaatschappij buiten bedrijf te stellen. De conferentie zou haar diensten bijvoorbeeld lager kunnen waarderen dan die van buitenstaanders.
Gebrek aan keuze
Een veel voorkomende praktijk van verzendconferenties was het aanbieden van een korting aan verladers die hun diensten betuttelden. Deze korting zou van toepassing zijn na een bepaalde contractperiode. In het geval de verzender de diensten van de conferentie tijdens deze contractperiode gebruikte, zou hij in aanmerking komen voor de korting. Op deze manier bezuinigde de verzendconferentie op de keuze van klanten.
Andere roofzuchtige praktijken
Scheepvaartconferenties gebruikten hun marktpositie ook op andere manieren ten nadele van hun rivalen en klanten. Als een verlader bijvoorbeeld de voorkeur geeft aan de diensten van een buitenbinnendienst, zou de verzendconferentie hem misschien de dienst weigeren wanneer hij dat wilde. Als alternatief zouden ze hem op andere manieren discrimineren, bijvoorbeeld in termen van dienstverlening. De conferentie zou ook contracten sluiten met Amerikaanse spoorwegen om conferentiefondsen een voorkeursbehandeling te geven voor het behandelen van vracht aan de dokken.
