Werken bij de overheid valt over het algemeen in twee categorieën, ingedeeld en niet-geclassificeerd. Deze classificaties lijken veel op niet-uitgesloten en vrijgestelde functieclassificaties die zijn vastgelegd in de Fair Labor Standards Act. Hoewel de FLSA de arbeidsverhoudingen op zich niet behandelt, stelt ze wel vast dat ze overuren, minimumloon, archiveringsregelingen en regels voor jeugdwerkgelegenheid voor particuliere werkgevers en lokale, provinciale en federale regeringen vaststellen. Bovendien maakt de FLSA classificatiebepalingen met betrekking tot de toepasbaarheid van FLSA-vereisten.
Niet-geclassificeerde of vrijgestelde werknemers
Volgens een door het Amerikaanse Hof van Beroep voor het Zesde Circuit uitgevaardigde opinie dienen niet-geclassificeerde werknemers op hun werkplezier en hebben geen verdiensten of geschiktheidseisen. Bovendien hebben niet-geclassificeerde werknemers geen recht op doorgaande tewerkstelling, worden ze over het algemeen meer betaald dan geklassificeerde werknemers en hebben ze geen middelen om op ontslag in beroep te gaan.
Onder FLSA moet een vrijgestelde werknemer kwalificeren als vrijgesteld van overuren en minimumloonwetten, hoewel criteria zijn vastgesteld voor bepaalde functies. FLSA classificeert vrijgestelde werknemers als degenen die voldoen aan alle tests die van toepassing zijn op hun positie, als uitvoerend, administratief, professioneel, computerpersoneel, externe verkoop of als zeer gecompenseerd individu.
Gerubriceerde of niet-gematigde werknemers
Hetzelfde hof van beroep heeft gedicteerd dat een geclassificeerde werknemer in overheidsdienst een ambtstermijn heeft en alleen wegens zijn schuld kan worden ontslagen of dat zijn functie wordt afgeschaft. Bovendien bevestigde de rechtbank dat de geclassificeerde werknemer oorspronkelijk is gekozen uit de subsidiabiliteitslijsten en dat hij moet aantonen dat hij geschikt is voor werk door middel van een competitief selectieproces.
FLSA heeft vastgesteld dat alle arbeiders, ongeacht hun hoge bezoldiging, nooit zijn vrijgesteld van wetten die overwerk regelen. Bovendien, tenzij bedienden voldoen aan alle criteria in verband met een bezoldigde functiebenaming, moeten ze ook overuren worden betaald.
Minimale looneisen
Op het moment van publicatie moeten alle medewerkers onder FLSA die niet anderszins zijn vrijgesteld een minimumloon van $ 7,25 per uur ontvangen. Iemand jonger dan 20 jaar kan tijdens haar eerste 90 opeenvolgende kalenderdagen bij één werkgever een loon van niet minder dan $ 4,25 per uur ontvangen. Het is werkgevers verboden om een volwassen werknemer te ontslaan om hem te vervangen door een jongere die wordt betaald volgens de lagere minimumloonstandaard.
Overuren Vereisten
Als een werkgever een werknemer toestaat om overuren te maken, moet hij de werknemer overuren betalen, als hij niet in aanmerking komt voor de vrijstellingsstatus, voor uren die ze in een werkweek boven de 40 jaar heeft gewerkt. Het overwerkpercentage kan niet minder zijn dan anderhalf keer het normale beloningsniveau. Voor FLSA-doeleinden wordt een werkweek gedefinieerd als een reguliere terugkerende periode van 168 uur of zeven opeenvolgende perioden van 24 uur.
