In 1996 publiceerden academici Rob Gray, Dave Own en Carol Adams een boek getiteld "Accounting and Accountability; veranderingen en uitdagingen in de sociale en milieumeldgeving van bedrijven. "Ze schetsten zeven standpunten over maatschappelijk verantwoord ondernemen of CSR. De poging was om een breed scala aan standpunten te schetsen die belanghebbenden kunnen nemen bij het aankaarten van het onderwerp sociale verantwoordelijkheid. De zeven posities variëren van een minimale visie tot het uiterste, geschreven vanuit het standpunt dat organisaties moeten overschakelen van puur economische agenda's naar sociale en economische agenda's. Hun standpunt benadrukt ook betrouwbare MVO-rapportage, vanwege bezorgdheid over de huidige CSR-rapportage die objectiviteit ontbeert.
Oorspronkelijke kapitalisten
Dit gezichtspunt benadrukt dat stakeholders MVO beschouwen als een belemmering voor het bedrijfsleven en benadrukt geen andere verantwoordelijkheden dan die van aandeelhouders en crediteuren. Hoewel oorspronkelijke kapitalisten erkennen dat er sociale en milieukosten zijn voor zakendoen, beschouwen ze dit als een verantwoordelijkheid van de samenleving, niet van organisaties. Een dergelijke positie kan echter overheidsregulering mogelijk maken die sociale kosten vertaalt in werkelijke kosten voor gebruik om de winst te maximaliseren.
hulpmiddelen
Expediënten zijn bereid om een beetje verder te gaan dan de oorspronkelijke kapitalisten en overwegen MVO-doelstellingen als het een positieve bijdrage levert aan de economische belangen van de organisatie. Ze hebben vaak een langetermijnvisie dat beleggen in CSR goed is voor het bedrijfsresultaat, door geld terug te geven aan de beleggers op basis van een solide reputatie en goede public relations.
Aanhangers van sociale contracten
Organisaties die in deze categorie passen, zijn geneigd om rekening te houden met de zorgen van al diegenen die door hun beslissingen worden getroffen. Dit wordt bereikt door contracten met degenen die getroffen zijn door beslissingen van de organisatie. Die contracten zijn afdwingbaar via verschillende mechanismen.
Sociale Ecologen
Sociale ecologen markeren het keerpunt in CSR, zien huidige organisaties als verspillend, putten belangrijke hulpbronnen uit en dragen bij aan vervuilingsproblemen. Als zodanig moeten organisaties hun aanpak aanpassen en CSR bewust omarmen als het toekomstige model. Deze positie veronderstelt dat commerciële ondernemingen en grote organisaties primair verantwoordelijk zijn voor vernietigingen van het milieu en centraal moeten staan bij het oplossen van de daaruit voortvloeiende problemen.
Socialisten
Organisaties met een socialistische neiging streven naar een gelijkwaardige gelijkheid binnen de organisatie en met haar sociale en economische belangen. Socialisten zien het kapitalistische systeem het vaakst als uitbuitend en onstabiel, en kiezen voor een samenleving die gelijkelijk risico en beloning deelt.
Radicale feministen
Deze positie heeft geen banden of verbindingen met vrouwenbewegingen. Integendeel, een radicaal-feministische organisatie probeert theoretisch vrouwelijke waarden te implementeren, zoals samenwerking bij alle organisatorische transacties. De opvatting is dat zakelijke transacties overmannelijk van aard zijn, wat resulteert in veel van onze sociale problemen, en dat feministische waarden in het centrum van de organisatie het antwoord zijn.
Diepe ecoloog
De positie van een diepe ecologische organisatie benadrukt dat mensen niet belangrijker zijn dan andere levende organismen en daarom geen rechten hebben op hulpbronnen of leven boven die van andere wezens. Diepe ecologen betwijfelen vaak de behoefte aan industrie en handel, in plaats daarvan het bevorderen van zelfvoorziening en duurzaamheid.
