Financiële instellingen zoals banken, verzekeringsmaatschappijen, hedgefondsen of makelaars registreren uitgaven in hun boekhouding om de mogelijkheid weer te geven dat zij mogelijk niet de volledige betaling van leningen van kredietnemers zullen terugkrijgen. Deze bepalingen helpen de kredietgever om een juist beeld te geven van zijn financiële kracht.
Definities
Wanneer zich omstandigheden voordoen die het twijfelachtig maken dat een lener in staat zal zijn om een lening naar behoren terug te betalen, kan de kredietgever de kredietwaarde in zijn grootboeken verlagen om de waarschijnlijkheid van verlies weer te geven. Dit gebeurt niet door feitelijk de te vorderen vordering te wijzigen, maar door een voorziening op te nemen voor dat deel van de schuld dat de kredietgever in gevaar brengt.
Betekenis
Door een provisiekost op te nemen, kan een bank nauwkeurige activawaarden rapporteren in financiële rapporten, terwijl tegelijkertijd nauwkeurige saldibalansen worden gerapporteerd. Een lening vertegenwoordigt een actief voor een geldschieter. Onjuiste leenwaarden beïnvloeden werkkapitaalberekeningen. Het werkkapitaal geeft de kortetermijnkasbedragen van een bedrijf weer en komt overeen met de vlottende activa minus de kortlopende schulden. Als een kredietverstrekker verneemt dat een lener een lening mogelijk niet op bevredigende wijze kan afbetalen, moet hij dat feit in zijn grootboek vermelden zodat het niet werkt met werkkapitaalcijfers die misleidend zijn.
Boekhouding en rapportage
Om een provisiekost op te nemen, debiteert een accountant de onkostenrekening en crediteert de debiteurenrekening. Provision-kosten worden vaak oninbare of onzekere rekeningen genoemd. De accountant rapporteert provisiekosten in de winst- en verliesrekening, ook wel de winst-en-verliesrekening genoemd.
