Rechters zijn openbare functionarissen die burgerlijke en strafrechtelijke processen leiden in lokale, provinciale en federale rechtbanken. Alle rechters moeten een bachelordiploma hebben en de meeste rechters hebben ook een rechtsdiploma (J.D.) in de rechten van een erkende rechtsschool. Veel rechters starten hun loopbaan als jurist, doen ervaring op met het werken in rechtszalen en leren de ins en outs van het rechtssysteem. Specifieke kwalificaties voor rechters variëren van staat tot staat, maar er zijn enkele algemene vereisten waaraan alle rechters moeten voldoen.
Formeel onderwijs
Een bachelordiploma is technisch gezien de enige formele opleidingsvereiste voor rechters met beperkte jurisdictie in de meeste staten. De kansen op werk zijn echter veel groter voor degenen die rechten hebben en een staatsexamen hebben afgelegd. Alle federale rechters moeten advocaten zijn. Typische bachelors graden voor aspirant-rechters zijn gebruikelijk voor andere juridische beroepen en omvatten politieke wetenschappen, geschiedenis, Engels, filosofie en sociologie. De kandidaten voor rechtsscholen moeten de LSAT, een gestandaardiseerde toets, nemen en hun undergraduate transcriptie, aanbevelingen van docenten en andere vereiste documenten indienen. De rechtenstudie duurt meestal drie jaar, en gedurende die tijd leert de student alle aspecten van het Amerikaanse rechtssysteem kennen.
Professionele ervaring
Uitgebreide juridische beroepservaring is een vereiste voor de meeste rechters. Om advocaat te worden, moeten afgestudeerden van de rechtenstudie het staatsexamen afleggen in hun staat. Na het behalen van het examen komt het individu in aanmerking om te werken als professioneel advocaat bij een privaat advocatenkantoor, overheidsinstantie of een andere dergelijke instelling. Aspirant-rechters bouwen langzaam een reputatie op met gezond verstand, integriteit en een passie voor de wet in de hoop herkend te worden door hun collega's. De hoeveelheid en soort van juridische ervaring die van rechters wordt vereist, varieert; voor sommige functies is misschien wel tien jaar juridische ervaring vereist.
Verkozen of benoemd worden
Rechters worden gekozen of benoemd, afhankelijk van het rechtsgebied waarin zij werken. De president benoemt rechtbanken van het federale gerechtshof voor het leven, in afwachting van goedkeuring door de senaat. Ongeveer de helft van de rechters wordt benoemd, terwijl de andere helft door kiezers wordt gekozen. Overheids- en gemeenteraadsleden hebben gewoonlijk vaste voorwaarden tussen vier en zes jaar, hoewel sommigen voor het leven worden verkozen of benoemd. Dit hangt allemaal af van de staat en het niveau van het rechterschap. Sommige judgeships hebben ook leeftijdsvereisten, zoals het Supreme Court judgement, dat vereist dat personen ten minste 30 jaar oud zijn.
Opleiding
Nadat ze zijn gekozen of benoemd, moeten ze een oriëntatie- en trainingsprogramma doorlopen dat hen voorbereid op de baan. De American Bar Association, het Federale Gerechtelijk Centrum, het National Judicial College en het National Centre for State Courts behoren tot de verschillende organisaties die deze programma's beheren, afhankelijk van de staat en het specifieke type rechtership. De meeste trainingsprogramma's duren tussen een paar maanden en een jaar.
