Verkrijgen van ruimte en apparatuur voor recycling van elektronica
De consument meldt groene keuzes Hergebruik en recyclingcentrum merkt op dat 20% van de oude computers, 30% van de kapotte televisies en 40% van de ongebruikte mobiele telefoons in 2007 door consumenten werden weggegooid. Met miljoenen elektronische apparaten op stortplaatsen in plaats van recyclingcentra, elektronica-recyclers moeten over voldoende ruimte en apparatuur beschikken om grote hoeveelheden af te leveren. Een elektronica-recycler moet ruimte hebben voor een demontagezone, een afleveringsbasis en een klein kantoor om administratieve taken uit te voeren. Het demontageoppervlak moet een transportband, een kathodestraalbuis (CRT) -breker en een opslagruimte voor gescheiden metalen en glas bevatten. Demontagewerknemers moeten handschoenen en een veiligheidsbril dragen om letsel te voorkomen bij het scheiden van draden, plastic afdekkingen en metalen accenten van elektronische apparaten.
Richtlijnen instellen voor elektronica-recycling
Een bedrijf voor elektronica-recycling moet richtlijnen voor acceptabele producten opstellen op basis van hun langetermijndoelen, klantbehoeften en wetten die de verwerking van gevaarlijke materialen dicteren. Als een elektronica-recyclingbedrijf elektronische producten wil opknappen en doorverkopen, kan de lijst met geaccepteerde artikelen worden beperkt tot die producten die door medewerkers van het bedrijf kunnen worden gerepareerd. Elektronica-recyclers die zich toeleggen op de verkoop van metaal, plastic en glas na verwerking aan lokale fabrikanten, accepteren wellicht een groter assortiment producten omdat ze zich geen zorgen hoeven te maken over het uitvoeren van reparaties. Elke elektronica-recycler moet richtlijnen opstellen voor het ter plaatse hanteren van oude of beschadigde producten om te voldoen aan nationale en federale milieuwetgeving. Computers, televisies en andere apparaten kunnen kwik en andere giftige metalen bevatten die schadelijk zijn in verkeerde handen. De 2005 wijziging van de Resource Conservation and Recovery Act van 1976 opende de deur voor elektronica-recycling door het opnemen van kwik in een lijst van universele afvalstoffen behandeld door gecertificeerde professionals. Elke staat heeft zijn eigen wetten over de verwijdering van kwik, lood en andere schadelijke chemicaliën hoewel de rode draad een vereiste is voor afzonderlijke opslag voor gevaarlijke materialen. De Occupational Safety and Health Administration (OSHA) inspecteert elektronica-recyclingbedrijven regelmatig om te bepalen of medewerkers de juiste veiligheidsapparatuur en opslagmethoden gebruiken om de veiligheid op de werkplek te handhaven.
Het aanbieden van diensten aan consumenten die elektronica recyclen
Een elektronica-recycler die enig succes heeft gehad met de verwerking van afgeleverde producten, moet uitbreiden naar andere services voor de community. Recyclers voor elektronica kunnen ophaaldiensten aanbieden van bedrijven, scholen en huizen die voldoende apparaten hebben verzameld om te voldoen aan de minimale gewichtseisen. Een andere dienst die aanvullende inkomsten kan produceren, is het opknappen en doorverkopen van nieuwere elektronica met toestemming van de donerende consument. De recycler kan afbeeldingen, prijzen en opknapdetails op zijn website plaatsen om lokale en online verkoop aan te moedigen. Om een sterker onderdeel van de community te worden, kunnen recyclers van elektronica ook donatiedrives faciliteren ten voordele van scholen en lokale non-profitorganisaties. Met deze schijven kunnen fondsenwervende groepen honderden elektronische producten verzenden en cheques ontvangen op basis van hun geschatte waarde minus verwerkingskosten.
Financieel in de kinderschoenen blijven
Recyclers van elektronica maken het grootste deel van hun geld uit de verkoop van gerecycled plastic en metalen aan lokale fabrikanten die op zoek zijn naar goedkope grondstoffen. Hoewel deze inkomstenstroom consistent kan zijn, moeten recyclers manieren zoeken om hun bedrijven in het zwart te houden totdat het bedrijf booming heeft. Een elektronische recycler kan kosten in rekening brengen voor het verwerken van te grote, beschadigde of zware producten tijdens pick-ups en drop-offs om het ongemak van het omgaan met deze items te compenseren. Elektronica-recyclers kunnen het weggooien en recyclen van accessoires zoals batterijen voor mobiele telefoons uitbesteden als ze zich richten op recycling met grote elektronica. De Rechargeable Battery Recycling Corporation heeft een netwerk van recyclingfaciliteiten voor batterijen in de Verenigde Staten die de kosten van het recyclen van mobiele telefoonbatterijen aanzienlijk verminderen.
Marketing van een elektronica-recyclingbedrijf
Recyclers voor elektronica moeten contact opnemen met de community om consumenten aan te moedigen hun oude tv's en computers af te zetten. Naast kleurrijke flyers en posters die in de stad worden geplaatst, moet een eigenaar van een recyclingbedrijf ook betrokken worden bij lokale evenementen die zijn ontworpen om het milieu te helpen. Of het nu gaat om een forum over milieuduurzaamheid of een Earth Day-opruiming, een eigenaar kan de naam van zijn elektronische recyclingbedrijf in de hoofden van consumenten plaatsen. Recyclers zouden ook websites moeten ontwikkelen die acceptabele materialen vermelden, redenen noemen waarom consumenten hun elektronica zouden moeten recyclen en contactinformatie zouden moeten bieden. De beste manier om een elektronisch recyclingbedrijf op de markt te brengen, is het stimuleren van recyclagedrives in lokale buurten. Eigenaren kunnen op hun websites spots aanbieden voor de meest actieve recyclers in hun gemeenschap om recycling van elektronica te stimuleren.
